(1) undefined Şafağı Özlerken İletileri

Hayat sonu mutlu biten masallar gibi değildir çoğu zaman. İyiler sonsuza dek mutlu yaşamazlar. Bazen çırpınırken görürsünüz onları; dev dalgaların arasında bir oraya bir buraya sürüklenirken, bazen öfkeli görürsünüz onları;haksızlığın kalp burkan acısıyla gözleri dolarken.Bir bakarsınız hınçları volkan olmuştur gökyüzüne taşar. Bi bakarsınız can

devamını oku

Mihrimah

@Mihrim

29 Kasım 2019 19:35

Şiir

Sevdanın Arka Bahçesi

Hasretin yanık bir bağrı vardır, Ağdalı sancılı gecelerden kopmuş. Ezilmiş dört duvar arasında, Sırçadan köşkünün altında, Mağdur olmuş. 'na mümkün hayallere yaşlanmış... Ayrılıkların da bir gözü vardır. Sevdalı olanların gördüğü, Sadece onlara acıktır penceresi. Sadece bir göz odası vardır. Her vuslat özlem taşır, Lakin her özleyen

devamını oku

Reklam

özlem

@Agustosmevsimi

14 Ocak 09:43

Cahit Koytak| “Hira’dan Piste İniş” Üzerine Uçuk Sorular şiirinden.. I Bugün inecek olsaydı, bir ikinci sefer Allah’ın son elçisi, Hira’dan, Çukur tümsek, çukur tümsek, ‘Yol’u düzeltmek Ve raftan indirip, tozunu almak için

devamını oku

Zeynep EGE

@Okurdanibaret

03 Kasım 2020 14:38

1000Kitap

En sevdiğin kitabı okurken yaşadığım hisler bambaşka oluyor. İçinde kendimi bulmuş gibi sayfaları çevirmek ve hiç bitmesin diye sindire sindire okumak her satırını. Her okuyuşta başka bir ayrıntıyı fark etmek, sanki ilk defa okurmuşçasına her sayfasında aynı heyecanı duymak öyle farklı bir his ki kimse bunu hissi yaşamadan ölmesin dedirtiyor insana. Sanki huzura kavuşmuşçasına o kitabı tekrar tekrar okumak anılarınızı canlandırıyor adeta. Her sayfada farklı bir anınız saklı sanki. O kitabın yeri kalbinizde bambaşka oluyor birkaç okumadan sonra. Bir yerde karşınıza çıksa koşa koşa o kitabın yanına gidip içini karıştırıyorsunuz. Ama hiç biri size ait olan kitap kadar güzel gelmiyor. Çünkü sizdekinin içi anılarla bezeli, her safası bir başka hatıraya açılan kapı misali. Karakterleri sizin içinizde yaşıyor mesela. Gerçek olmadıklarına inanasınız gelmiyor. Bazen kendinizi buluyorsunuz o karakterlerde bazense çevrenizdeki insanları. Kitabı her bitirişteyse koca bir ayrılık acısı kaplıyor sanki içinizi. Sonra kitaba yeniden başlamak için kendinizi zor tutar hale geliyorsunuz. Yeni kitaplar arayışındayken bile her okuduğumuz kitabın hayatımın kitabı diyecek güzellikte olmasını dilerken buluyoruz kendimizi. Bilmiyorum siz hiç böyle hisler yaşadınız mı bir kitaba karşı. Dilerim yaşarsınız, çünkü anlatılamayacak kadar huzurlu bir his bu. Hepinizin kendi özel kitabına kavuşması dileğiyle.

Gökçe

**İnsanokur Sitesinden alıntıdır “Ona kırmızı güller götürürsem benimle dans edeceğini söyledi,” diye bağırdı genç Öğrenci, “ama bahçemde tek bir kırmızı gül yok.” Pırnal meşesindeki yuvasından Bülbül duydu onu ve yaprakların arasından başını çıkarıp baktı neler oluyor diye. “Bahçemde hiç kırmızı gül yok!” diye bağırdı Öğrenci ve güzel gözleri

devamını oku