“Dualarım patlarcasına acıtıyor kendi duvarlarımı, öyle örülü, öyle sağlam ki. Duyduğum seslerden sonra herkesi kurtarmaya çalışırken ördüm onları. Maaşını asla alamayan amele gibi, ressam taklidi yapan bir örümcek gibi. Bir ses , nur dahi giremez oldu. Öyle romantik ki hislerim, bekler duvarları açmayı bilen kişiyi. Bu duvarları ne açar? Bu duvarları yine benim gibi örülen duvarlar açar.”
-A'aja