çünkü anılar insanları birbirine bağlar ve sevgiyle anılanlar iki kat daha fazla
Tanrım, bir insan otuz altı yıl boyunca her gün aynı masada oturursa, elbette orası onun evi olur.
Mendel artık eski Mendel değildi, tıpkı dünyanın eski dünya olmadığı gibi.
ruhunda nasıl bir korku fırtınası koptuğuna; umursamaz, kaba, çoğu da okuryazar bile olmayan bu insanlar arasında kitapları, sevgili kitaplan olmadan parasız ve acılar içinde neler yaşadığına, o tek ve büyük kitaplar dünyasından kanatlan kesilmiş ve artık uçamayan bir kartal gibi nasıl koparıldığına tanıklık edecek kimse yoktu.
"Mendel'in kitaplardan oluşan o üst dünyasında savaş yoktu, bir şeyi anlamamak yoktu, sadece sonsuz bilgi ve sayılar, kelimeler, başlıklar ve isimler hakkında daha çok şey bilme isteği vardı."