Yüreğimi dağlayan, sevmek ile nefret etmek arasında kaldığım bir eserle karşınızdayım. Yanlış anlaşılmasın, nefretim kitabın kötülüğüne değil, konunun gerçekçiliğine.
Yazar bu kitabında bildiğimiz, bilmediğimiz ya da bilmeyi istemediğimiz hayatın gerçeklerinden bir kesit anlatıyor. Ana karakter Zebercet üzerinden işliyor konuyu.
Babasından miras kalan bir oteli işletiyor Zebercet. Hayatı sadece dört duvar arasında. Dışarıdan bir damla su içmemiş, başka bir havayı solumamış bir adam. Hayalleri dahi kapı arkalarında saklı. Belki de her şeyi kendinden saklıyor. İçe kapanık, dar bir hayatın içerisinde asla dışa açılmayı düşünmeyen, dümdüz bir adamın hikayesi.
Hayata karşı kayıtsızlığı rahatsız edici. Kadınlara bakış açısı rahatsız edici. Işine karşı duyarsız tutumu rahatsız edici. Ve tüm bunların gerçek hayatta, bir yerlerde yaşanıyor olması daha üzücü. Yani öyle epeyce yürek dağlayan bir kitap.
Bu kitabı harika kızçeler, @sakarya_kurtubaokumakulubu yle birlikte okuduk. Üzerine konuştuk. Çok da güzel oldu.
Hepimiz kitabın dilinin zor olduğunda hem fikirdik. Şahsi düşümcem, kitapta tüm anlatım türlerinin olması beni rahatsız etti. Zaten yürek dağlayan konuları dağınık bir şekilde okumak zor oldu. Fakat her şeye rağmen güzel bir okuma oldu. Böylelikle aklımda olan bir kitap bitmiş oldu ehe
Hayatın tadı olduğumuz yerde durarak çıkmıyor. Olduğumuz yerde durarak hiç bir yere varamıyoruz. Yollarımız açık olsun sevgili kitap kurtları. Kuş koysunlar yollarımıza
