Sahte Suratlar
Sahte suratlar.
Bir gülüşün arkasında,
Kötü anılar.
Ve bir de tatlı acılar.
Sevmek gibi aynı.
Ve aynı zamanda da,
Sevilmemek gibi.
Umut kapısı bu aşk.
#biryudumkitap
İyi günler güzeldir, kalabalıktır, ekseriyetle huzurludur. Bütün bir ömür böyle geçer zannederiz, ta ki o güne kadar. Ah şu sahte kalabalıklar! Bernardo Atxaga, "Bir kere düşmeyegörsün yalnız adam, kimse gelmez kaldırmaya!" der. Şu çirkin asra rağmen düşene el uzatan güzel insanlar hâlâ varlar sevgili okur.
"Yalnızlıktan ödleri kopanlardan olmadım hiç, gençliğimde de şimdi de... Aksine yalnızlığım limanımdır, onun kuytu köşelerinde bulurum dimağımın cevherlerini. Kalabalıklar ne çok sahte çehre barındırır gövdelerinde, ne çok entrika, ne çok çirkinlik... Gizlice kendisinden korkup kalabalıklara karışır insan. Kendisiyle yüzleşip sivriliklerini yontmak yerine kolayını buluverir, kalabalıkların dünyasında sağa sola çarpa çarpa yuvarlanırken eleştirecek, beğenilmeyecek ne varsa onlarla uğraşır durur. Kendisine bakmanın yükü yerine başkalarıyla uğraşmanın hafifliği..."
Sığınıyoruz. Bazen insana bazen kitaba bazen müziğe bazen bir filme... Ama kendimize? Sığınamıyoruz. Kaçmak daha kolay geliyor belkide... Susuyoruz ses çıkarmıyoruz haksızlığa yalanlara yalancılara adaletsizliğe... Konuşamıyoruz. Kendimizle ailemizle arkadaşlarımızla... Biz herşeyi kendimiz yapıyoruz aslında... Sonra mı? Sahte gülüşler sahte kalabalıklar sahte sevgiler... Kusura bakmayın herşeyi biz mahvediyoruz.
Ve biz, güneş vurduğunda renklenen, gece çöktüğünde çizgilerle dolan camlar olarak, hep aynı kalacağız… Yüzyıllar ilişmeyecek cam sessizliğimize – dışarıda uygarlıklar gelip geçecek, devrimler patlayacak, şenlikler kaynayacak, huzurlu kalabalıklar günlük hayatlarında koşturacak… Ve biz, gerçekdışı aşkım, hep aynı gereksiz tavırda inat edeceğiz, hep aynı sahte hayatı süreceğiz, hep aynı […]
