"Gerçekten kim olduğumu bilmiyorum."
Sayfa 45Kitabı okudu
"Önemli olan bazen bozuk bir şeyi tamir etmek değildir. Bazen yeniden başlayıp yeni bir şey yaratmaktır. Daha iyi bir şey."
Sayfa 196Kitabı okudu
"Mutlu olmasam da, başkaları mutlu olsun diye onlara duymak istediklerini söylüyordum."
Sayfa 21Kitabı okudu
"Bazen insanlar, sadece insanları dışarda tutmak için değil ama kimin onları yıkacak kadar önemsediğini görmek için duvarlar koyar."
Sayfa 142Kitabı okudu
"Herkes için her şey olmaya çalışmakla ve sonunda kendim için bir hiç olmakla geçen on dokuz yıl."
Sayfa 84 - aslında yirmi üç yıl.Kitabı okudu
En tahammül edemediğim insan tipi : Samimiyetsiz insanlar. Herkes o kadar sahte duygulara alışmış ki gerçek sevgi ne onu bile bilmiyorlar. Birine söylediğiniz güzel bir cümleyi o kişi hayatınızdan çıktıktan sonra başka birine söylemeye yüreğiniz nasıl yetiyor? İnsanlar gelir, insanlar gider. Anılar kalır, şarkılar kalır, kokular kalır. O kişiyle birlikte kurduğunuz hayaller kalır. İki günlük yaşadığınız duygu patlamasına aşk demek ve bununla böbürlenmek sizi o kadar komik duruma düşürüyor ki gülmeden edemiyorum. Tamam kanka en çok siz Romeo ve Juliet'siniz :D "Seni seviyorum" cümlesi bile milletin ağzında sakız olmuş. Tadı gidince tükürüp atılan cinsten. Aşkından ölüp bittiğiniz yataklara düştüğünüz o kişi hayatınızdan defolup gidince o boşluğu başka biriyle doldurmaya çalışıyorsunuz. Buna aşk deme zavallılığını da göstermekten çekinmiyorsunuz. Bana aşktan bahsetmeyin. Aşk sadece kitaplarda olur ve okurum. Mesele bu. Bu kadar.
"'Gayet iyiyim.' Bu otamatik bir cevaptı. Hiçbir anlamı yoktu. İyi olmaktan çok uzaktım."
Sayfa 17Kitabı okudu