Hayat denilen serüven, “garanti” kavramını bilmez. Hayatta neyin garantisi var ki?
Aynı şeyleri yaptığımızda aynı sonuçları alırız; ama biz farklı
sonuç almayı bekliyoruz.
Bana göre mükemmellik, eksiksiz olmak değil, gördüğü ya da gösterildiğinde eksiklerini aşma kapasitesidir.
Başkalarından kaynaklandığını düşündüğümüz sürece sorunlardan kurtulamayız.
Ayrıca çocuk, “sahibi” olduğumuz bir nesne değildir. Çocuğumuzun annesi ya da babası olabiliriz ama sahibi olamayız. Ağzımızdan çıkan söze dikkat etmemizde yarar var. Çünkü sözcüklerin gücü vardır. Düşündüğümüz şeyi söyleriz, söylediğimiz şeyi duyarız, duyduğumuz şey kaynağını, kendisini yaratan düşünceyi güçlendirir.
Çocuk ilişkinizin “kurtarıcısı” ya da ilişki “yapıştırıcısı” değildir.