“Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı…”
Bir adam vardı, canı sıkılan; çorabından ayakkabısına, gömleğinden hırkasına başkasının giydirdiği; çayına şeker atmaktan aciz, kendi sorumluluklarını uşağına, dostu sandığı kişilere yıkan. Sorumluluklarını yapmamanın cezasını her defasında daha büyük bedellerle ödeyen. Şimdi değil
