Her şair, biraz horoz değil midir ötmesini bildiği için?
Sayfa 239 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 4. Baskı, 2013, İstanbulKitabı okudu
“Her şair biraz horoz değil midir,ötmesini bildiği için...”
Bizim dergicilerin, bizim yayınevcilerin, bizim ödülcülerin, bizim eleştirmenlerin egemen sınıftan çok, susturma işinde rolleri olmuştur. Hele edebiyat ticaretiyle uğraşan aydın iş adamlarımız yatırımlarını tehlikeye atmamak için kitabı toplanmış, sürülmüş, içeri atılmış yazarlarla, ozanlarla selamı sabahı kesmek, işlerinin başta gelen gereğidir.
Diyelim ki, şair ne olursa olsun susmamak zorundadır. Durmadan yapıt vermelidir. Dergi sahipleri yüz vermez, yayınevleri kitabını basmaz, eleştirmeciler adını anmaz, antoloji düzenleyenler şiirini koymazsa, bu sanatçı durmadan şiir yazarsa ne olur, yazmazsa ne olur. Gelecek yüzyıllara mı bırakacak yapıtlarını? Ernest Fischer: «Toplumsal görevini unutmaması için sanatçıyı uyarmak da toplumun hakkıdır.» diyor. Ben daha da ileri giderek görevidir, diyorum.
Sayfa 122Kitabı okudu
Bize sorulduğu zaman antolojilere mal olmuş bu şairleri sayacak kadar değer bilir olduk her zaman. Oktaylar'ı, Orhan Veliler'i, Sabahattin Kudretler'i, Salâh Birseller'i şair olarak takır takır saydık. Ama onlar bizi şairden saydılar mı? Varsın saymasınlar. Gene de onlara şairdir diyoruz, ama nasıl şair? 40 kuşağı şairi mi? Çağının şairi mi? Çağının koşullarına ters düşen yapıtlarla garip bildirilerle nasıl çağının şairi olabilirler? 1940 kuşağının şairi olabilmek için önce o yıllarda sınırlarımızın dışında büyük bir savaşın bütün dramı ile sürüp gittiğinin farkında olabilmeleri, halkının, bu savaşın getirdiği yoksulluklarla ne denli ezildiğini sezebilmeleri, bu dramın serpintilerini olsun, sanat ürünlerine yansıtabilmek için çaba göstermeleri, bu çaba- dan doğacak sorumlulukları, çileleri göze alabilmeleri gerekmez miydi?
Sayfa 36Kitabı okudu
