Sait Faik Abasıyanık

-okumuş yazmış adam öğüt vermez de, dedi
-ya ne yapar? dedim
-Adamı anlar, dedi, ne yapacak.

Alemdağ'da Var Bir Yılan, Sait Faik Abasıyanık (Öykü Adı: Kafa ve Şİşe)

Ne yapalım? Günün birinde dostluklardan, insanlardan ve hayvanlardan ve ağaçlardan ve kuşlardan ve çimenlerden yapılmış vazife hissiyle çarpan yüreklerle dolu bir alemde yaşayacağımızı düşünelim. Bir ahlakımız olacak ki hiçbir kitap daha yazmadı. Bir ahlakımız, bugün yaptıklarımıza, yapacaklarımıza, düşündüklerimize hayretler içinde bakan bir ahlakımız. O zaman seninle daha uzun dostluklar ederiz.

Alemdağ'da Var Bir Yılan, Sait Faik Abasıyanık (Öykü Adı: öyle bir hikaye)

Ah, bu insan yüzleri!. Her şeyimizi bağladığımız, durmadan yanıldığımız, istediğimiz kadar bol hasletler, adilikler, iyilikler, kötülükler, delilikler, akıllılıklar, sevdalar yüklediğimiz insan yüzleri! Yanılsak da zararı yok! Bu yüze olmazsa ötekine yükleriz saydıklarımızı.

Son Kuşlar, Sait Faik Abasıyanık (Sayfa 10 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları)

Hiç içinize taş gibi, ağır bir su gibi bir sevgi oturdu mu?

Son Kuşlar, Sait Faik Abasıyanık

" Bir akıl hastasını ziyaret; bir eşeği tımar etmeye benzer. Eşek olmadığım için, tımara da ihtiyacım olmadığını arz eder ve derin bir hürmetle sizleri selamlarım efendiler. "

Semaver, Sait Faik Abasıyanık (Sayfa 132)

" Meçhul, karanlık, dalgada bir kafada her türlü hayaller dolaşabilir, neme lazım... "

Semaver, Sait Faik Abasıyanık (Sayfa 85)

" Kanunlardan kaçamak noktaları çıkarmak yalnız avukatların değil, her vatandaşın hakkıdır. "

Semaver, Sait Faik Abasıyanık (Sayfa 65)

Bırakın beni ey hakikatler! Yürümek istiyorum. Cennetlerin olduğu yere doğru. Ne açıkları, ne açları, ne beni kızına münasip görmeyen zengin tüccarı, hiçbir şeyi düşünmeyeceğim. Dertlerimden kime ne? Bırakın beni harpler,,,Kadınlar...Çocuklar...Açlar...Deliler. Yürümek. Şoseden ayrılan yoldan bir cennete doğru yürümeye bakın

Şahmerdan, Sait Faik Abasıyanık (Öykü Adı: Çelme)