Sait Faik Abasıyanık

Bu başımı döndüren, iki günlük hayattan şaşkına dönmüştüm.

İstanbul'da tifüs, memlekette zelzele, dışarıda harp ve ben sana âşığım.

“ Ama insanlar tuhaf! Kendilerini sevmeyen, önem vermeyene daha bir büsbütün tutuluyor, kendisini küçük görür gibi olana musallat oluyorlar. “

Birden bütün neşemin bir camın kırılışı kadar ses ve şıngırtı çıkararak düşüp kırıldığını gördüm.

Bir kelime söylesem belki geriye dönecektik.

Hepimiz, sırtımızda ve elbisemizin altında, gözlerimizin içinde bir müstakbel ölü gezdirmiyor muyduk?

Hakikatler de belki hayaller kadar olmayacak gibi gözükür. Bunları hayallerden ayırmasını bilmek her insana nasip olmuyor.
Sait Faik Abasıyanık