"... birbirinden çok farklı görünen hayatlar bile aslında bir yerde hep aynıdır. Başkalarınca tutulmuş günlükler, yazılmış mektuplar, okuyana hep bu hakikati anlatır; önündeki karanlığa cılız da olsa tanıdık bir ışık huzmesi bırakır."
Sayfa 120Kitabı okudu
Mutsuz bir kadın ne kadar güzel olabilirse o da o kadar olmuştu.
Bitti. Sanırım ben de bittim. Bazı bitişlerin ardından başlamak zordur ama bir yerden başlamalıyım sanırım yazmaya. O bir yer neresi onu da bilmiyorum. Bir kitap okudum hayatım değişti, der 
Orhan Pamuk, ekliyorum: "Bir kitap okudum, başıma gelmeyen kalmadı."
Yolculuktan yolculuğa sürüklenirken, zamandan zamana savrulurken buldum kendimi. Bir
Bak bence tutkular gemimizin yelkenleridir.
20 yaşında olan biri duygusuna büsbütün kaptırır kendini, yelkenlerini fazla şişirir, gemisi su alır ve batar ya da çıkar.
Oysa direğine ihtiras yelkenini serip de hayat denizinde kazasız belasız, batıp çıkmadan ilerleyen adam gider gider de bakar ki sonunda olmayacak durumla karşılaşır, o zaman da yelkenim bana yetmedi demek zorunda kalır, daha bir metre kare yelken edinmek için varımı yoğumu verirdim, der. Ama bulamaz aradığını ve umutsuzluk içindedir.
İşte o zaman başka bir güçten de faydalanabileceği aklına gelir; o güne dek hor gördüğü, sintinede saklı kalan başka bir yelkeni kullanmak aklına gelir. O yelken kurtarır onu. "Aşk" yelkeni onu kurtaracaktır ama onu açmazsa, varamayacaktır ereğe.
Sayfa 25Kitabı okudu
Gerçek hazine gecenin derinliklerinde saklı.
Bugünkü mektubun çok üzüntülü ve her şeyden önemlisi, acısı öylesine içinde saklı ki, kendimi tamamen dışlanmış hissediyorum. Odamdan çıkmam gerektiğinde merdiveni iniyor, sonra gerisingeri yukarı çıkıyorum; sırf tekrar orada olmak ve masamın üzerinde o telgrafı bulmak için: "Ben de cumartesi günü Gmünd'de olacağım."
Sayfa 199 - Can YayınlarıKitabı okudu
'Rağmen'de bir çatışma, bir yaşam var oysa 'her şey'de bir yok oluş saklı ..
!Spoiler içerir!
Doğrusunu söylemem gerekirse 
Saklı Bahçeler Haritası kitabını okuduktan sonra bu kadar çok etkileneceğimi düşünmemiştim. Bundan önce 
Nermin Yıldırım'ın beş roman ve tek öykü kitabını okumuş, her birinde mizah unsurlarına az veya çok rastlamıştım. Şunu söyleyebilirim ki Saklı Bahçeler Haritası okuduklarımın arasında hiçbir mizah unsuru
El olduk...
Yüreğimin kütüphanesinde saklı mektuplar,
Sevda ile bakıştığımız şen fotoğraflar.
Çıkmaza sürdün aşkı, kırıldı kollar.
Sayende el olduk, boşa geçti yıllar...
Sayfa 73 - Zinde yayıncılık
Ben yalnız değilim gayrı,
Korkutmaz beni geceler.
Dolabımda saklı gün ışığı
Duamı okur pencereler.
Çayırdüğmem, susuzluktan ölüyorum ve susuzluğumu dindirecek hiçbir şey bulamıyorum. Benim hakikatim nerede saklı?
Sayfa 140 - Antoine
İki kız kardeş: Suad ve Behiye. Bir yayınevinin genel yayın yönetmeni Rıdvan. Kitap Rıdvan’ın masasına gizlice bırakılan mektuplar ile başlıyor. Suad ve Behiye 1930’larda İstanbul’da yaşayan dönemin kalburüstü ailelerinden birinin kızları. Behiye, aşkın peşinden ülkesini terk edip giderken arkasında onu çok seven kız kardeşini bırakmış. Yıllarca hiç görüşmemiş birbirlerinden hiç haber almamışlar; ta ki 1960’ta Behiye tekrar Suad’a mektup yazana kadar. Bu mektuplar yayınevi yönetmenin masasına bazen de gittiği her yerde zarfla ulaşır. Roman; mektuplar, yayınevi, mektupları getiren kim? kurgusu üzerine şekillenir. Nermin Yıldırım bir yandan okurun merak duygusunu polisiye roman yapısından yararlanarak kurarken bir yandan da akıcı bir üslupla roman çatısını oluşturur. Nermin Yıldırım‘ın olay örgüsünü, okuru merak duygusu içinde sürüklerken, geçmiş ve gelecekteki insanlığın kaderine dair sorular okurun kafasında sürekli dolaşmakta. Saklı Bahçeler Haritası
Gönlünün bütün sevincini avuçlarına al. Böylece bunlar alnımdan akıversin ki, ben de aşkının kudretini ona zarar vermeksizin içimde saklı tutayım.
