Göz Nerede?
İnsanım ya, soruyorum : Kimsenin doğurmadığı ve bende başkasının iştirak etmediği, mutlak surette benim diyebileceğim, müstakil ve mahrem çekirdek nerede? Sahiden bir borç yığını ve dev bir cüssenin esiri bir zerreden gayri bir şey değil miyiz? Ve sahiden kendimizin zannettiğimiz yegâne şey "benlik", bütün öteki şeyler gibi gururumuzun alelâde bir yankısı, bir vehim midir?
Sayfa 19 - İbdaKitabı okuyor
-"İslâmi ölçüler yerli yerinde... Ya ona bakan göz nerede?"
Sayfa 21 - İbdaKitabı okuyor
İnsan, "kușatan" ı kavrama yoluyla değil, varolușan karar ve İMÂN'la tanır... İmânın anlaşılabilmesini sağlayacak hiçbir kategori yoktur;imânı kategoriler içine sokmak, onun imhâsına yönelmiş bir zulümdür... Buradan da anlaşılabilir ki, aklın kuşattığına imândan bahis veya imân mevzuunu akla hapis, kendi yonttuğuna tapmaktan farksız bir putperestliktir... İmân, apaçık bir bedahat davasıdır....İmân tam olduğu zaman ispat yoktur;bu,imâna mevzu olanın, ispata mevzu olandan ayrılığını da gösterir.
Sayfa 28 - İbdaKitabı okuyor
-"Dil mi aklı doğurdu, akıl mı dili?" "düşünce mi faaliyeti doğurdu, faaliyet mi düşünceyi?" zıtlıklarındaki, biriyle diğerini, diğeriyle birini izah etmek gösteriyor ki, son tecritte kutuplașmıș bütün zıtlar, "her şeyin zıddıyla kaim olması hakikatiyle diğerini yok saymıyorsa, sırdan ve sırra ilişik bir keyfiyet belirtirler ;dil," sırra - ruha "ilişik bir keyfiyet... İnsanın bir tarifi de bu :" Nefs-i natık-konușan nefs. "
Sayfa 67 - İbda Yayınları
Üzüntü sıkıntı dert keder
geçmiş gibi geçeceğim yolun
şimdi oturup bir güzel
yazacağım hatırasını...
Sayfa 11Kitabı okudu
Kadından güçlüdür erkek ve kadına esir.
Sayfa 137Kitabı okudu