Şehir çocuğu olamam ben
Sıkıldım asfalt yollardan, betondan ve taştan
Egzoz kokusundan, kuru gürültüden uzağa
Salın beni gideyim
Mavi karavanlar parkına
Ateşin kenarında türküler söylemem lazım
Dalgalara doğru hasret edinmem lazım
Bir yıldız parıltısına ümit etmem lazım
Salın beni gideyim
Kendimi bulmam lazım.
Mevlâna oldum düştüm derde
Yüreğim yanar aşk ile
Bir hasret var yüreğimde
İstemem dünyanın balını şerbetini
Bir mektup bırakıp gidesim var
Salın beni denize
Atayım mektubu denize
Şöyle bir aç bak içine
Allah yazıyor vallaha billaha
Bırakın beni gideyim denize
Güneş doğduysa o güne
Çıkmayın sakin ha karşıma
İmtihansa çıkarsam karşınıza
Yapacak birşey yok gidecem denize
Lütfen dokunmayın bana
Gideceğim güle güle...