"Sam Gamgee değil mi bu? Neler yapıyordun acaba?" "Üstünüze inayet Bay Gandalf efendi!" dedi Sam
Bir viyaklama duyuldu ve Sam Gamgee'nin kıvırcık başı bir kulağından çekilerek pencere hizasına yükseldi
Bahçeden, Sam Gamgee'nin çimleri kestiği duyuluyordu
Sam Gamgee ateşe yakın bir köşede oturuyordu, karşısında da değirmencinin oğlu Ted Kumlukişi vardı; çevredeki birkaç köylü hobbit de onların konuşmalarını dinlemekteydi
Artık kendisi yaşlandığı ve mafsalları sertleşmeye başladığı için işin çoğunu en küçük oğlu Sam Gamgee üstlenmişti
Frodo'nun yüzü huzur içindeydi, korku ve endişe izleri gitmişti; fakat yaşlı, yaşlı ve güzel görünüyordu, tıpkı çehrenin görüntüsü değişmese bile ona biçim veren yılların daha önce gizlenmiş birçok ince çizgi halinde şimdi ortaya
dökülmesi gibi. Sam Gamgee buna bu adı vermiyordu tabii. Sanki kelimeleri faydasız bulur gibi başını sallayarak mırıldandı: "Onu seviyorum. Böyle işte o; bazen, her nasılsa içindeki parlayıp dışarı sızıyor. Ama ben onu seviyorum, öyle
olsa da olmasa da."
Sayfa 309Kitabı okudu
"Bu yolculukta Sam Gamgee hakkında çok şeyler öğreniyorum. Önce sizin suç ortağınızdı, şimdi de komedyen oldu. Sonunda büyücü falan olup çıkacak başımıza galiba- ya da bir savaşçı."
Sam gibi dostumuz olsa yeter
"Sakın ola onu bırakma! dediler bana. Bırakmak mı! dedim. Hiç niyetim yok. Aya bile tırmansa onunla birlikte gideceğim; hele o Kara Süvariler'in biri ona durdurmaya çalışsın, karşısında Sam Gamgee'yi bulur, dedim. Onlar da güldü."
"Onlar kim; neden söz ediyorsun sen?"
"Eflerden beyim. Dün gece biraz konuştuk: senin gideceğini biliyor gibiydiler, o yüzden ben de inkar etmeye mahal görmedim. Harika bir halk şu elfler, beyim! Harika!"