**Bir şaman öğretisi şöyle der:
Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz
Nehirler kendi suyunu içemez
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez
Güneş kendisi içim ısıtmaz
Ay kendisi için parlamaz
Çiçekler kendileri için kokmaz
Toprak kendisi için doğurmaz
Rüzgar kendisi için esmez
Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz
Doğanın anayasasında ilk madde şudur:
Her şey birbiri için yaşar!
Birbiri için yaşamak, doğanın kanunudur...
Eski çağlarda yürürlükte olan bir anlayıştı bu.
"Ben, biz olduğumuz zaman ben olurum."
"Ben, ben olduğum için sen, sensin."
Kam Davul
Albıs: Cadı
Albastı’ya neden olan kızıl renkli kötü varlık. Çirkin, saçları darmadağınık, gözleri kanlı, uzun tırnaklı, uzun boylu, çok kuvvetli olarak betimlenir. Develerle güreşebilecek kadar uzun ve güçlü olduğu anlatılır. Kızıl elbiseler giyer. Kimi anlatılarda bir küpün içine girerek orada yaşar. Bâzen de ırmak kenarlarındaki ıssız bölgelerde veyâ içi boş ağaç kovuklarında yaşadığı söylenir. İri gözlüdür. Çok fazla sayıda ağır, demirden yapılmış takıları vardır. En sevdiği şey atların yelesini örmektir. Albıs’ı yakalamak için elbisesine veyâ kendisine iri bir iğne saplamak gerekir. Demirden ve demircilerden korkar. Lohusalara musallat olur ve ölümlerine sebebiyet verir. Korunmak için lohusaların odalarında demir eşyâ bulundurulur. Kötülük yapmaktan zevk alır. Ayakları ters olarak betimlenir. Kendisiyle konuşan kam (şaman) ne derse, söylenenin tersini yapar. Başı sıkışınca bir kuyuya girerek kaybolur. Bâzen de iğne batırılınca su olup bir kuyuya doğru akar.
Sayfa 33 - E-kitap
"Bugün dünyanın her tarafındaki şifacılık, hekimcilik, büyücülük inançlarına genel olarak Şamanizm denilmektedir. Oysa içinde tanrının gökte olmasını, Çift Başlı Kartal'ın tanrının temsilcisi olmasını ve Hayat Ağacı'nı barındıran ve uygulayıcılarının da genellikle Kam, Kaman, Şaman, Baksı olarak isimlendirildiği Orta ve Kuzey Asya' daki inanç çok farklıdır. "
Sayfa 157 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
Kam kelimesini biliriz.
"Şaman" kelimesini Türkler ve Moğollar bilmezler. Avrupa ilim dünyasında XVIII. yüzyılın sonlarına doğru kabul edilmiş olan "şaman" terimi Ruslar'ın Kuzey Sibirya'da Tonguzlar'dan öğrendikleri kelimedir.
Sayfa 67 - Türk Tarih KurumuKitabı okudu
