SAMET ŞİŞMAN
@sametsisman
Gülüşün hala seni koruyor mudur?
23 Temmuz 1993
4 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Ne yapsam bitmiyor, durduramıyorum, elimi durduramıyorum sana geliyor. İçimi durduramıyorum sana gidiyor. ben ben olmaktan çıkıyorum. Özlüyorum seni. Durduramıyorum, bu neyse bu bu içimdeki şey, durmuyor bitmiyor.. bu adi bir şey bu, bu kötü bir aşk bu
Seni sevmeyi durduramıyorum
belli ki, bundan böyle hep geç kalmış bir insan olacaksın. yeni yaraların daha derin, yeni sevinçlerin daha uzun olur mu acaba? yoksa olur'a özler misin eski kendini?
SAMET ŞİŞMAN tekrar paylaştı.
"Oturup konuşsaydık
Geçerdi belki her şey.
Başını alıp gitmek,
Sevdaya dahil değil...."
Okur Takip Önerileri
Eylül’dü.
İzlerini çizdiği zaman ansızın gidişin,
Şimdi yoktu bi anlamı suskunluğun.
Çırılçıplak kalakaldım sessizliğinin orta yerinde.
Sonra sesime yankı vermeyen uçurumlar kıyısında yürüdüm bir zaman
En çok sesini aradım.
Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydiler hâlâ.
Gözlerini sildi zaman..
Dedim ya… Eylül’dü.
Savruluşu bundandı kimsesizliğimizin.
