Cemal abi ile karşılaştıkça; "ulan nereden denk geldik" denilecek bir bela, insanın iki kuruş hevesini kursağına tıkacak bir bozguncu, "Hayır, asla baş edemeyiz!" denilecek bir canavar görüyorum.
Gönlünde şiir yazmak hevesi doğmuş, şiir aleminin amansız tabiatıyla tanışmamış, elinde yalnız temiz duyguları olan insanlara; "Bakın kardeşlerim! Bu kişi bu alemin zalim hükümdarıdır. Canını seven onunla aşık atmasın!" dedikten sonra, yanlarına gidip dostça samimiyet göstermek istiyorum. Bu, ortalıkta dolaşıp "Burada yazılacak bir duygu vardı, onu da ben yazdım!" diyen külhanbeyine, nice koçyiğitlerin boyun eğdiğini, kafaya takılacak bir şey olmaması gerektiğini de arkadaşça eklemek istiyorum.