İsterim, hayal ederim hatta, veya, ya da bazen ve şimdi ve çoğu zaman geçmişe gidebilmeyi. Sonra, düşündüm de bunun için bi' zaman makinesine ya da bi' zaman kapsülüne ihtiyacım yok aslında. Birkaç satır cümle, üç beş mektup, gazete küpürü, kısacık bir melodi ya da altı çizilmiş cümleler ile dolu bir kitap benim için yeterli.
İşte bu kitabı okurken, vakti zamanında yazılmış bir günlük ile 1900'lü yıllara ışınlandım resmen. Hep yüreğim ağzımda, tayyarenin içinde Yüzbaşı Şevket ile semalarda süzüldüm. Onun ile birlikte o çöllerde susuz kaldım, o sıcağı iliklerime kadar yaşadım. Ağzım burnum kum doldu seraplar gördüm evet evet gördüm. Garip... çok garipti hakikaten. Geçmiş ve gelecek ile birlikte şimdinin de hikâyesi, bugünler de içinden geçtiğimiz her şeyi tek tek okudum.
Buram buram tarih, aşk, özlem, dostluk, samimiyet, biraz sen, biraz ben kokan harika bir kurgu ile birleştirilmiş gerçek bilgiler ile dolu şahane bir kitap okudum.
Çok şükür diyorum yeni nesilde böyle yazarlar var " ve hâlâ yaşıyorlar " ve umarım Ömür İklim Demir daha da yazar çok ve çokça yazar. İlk romanı yazarın ama ben beynimi asla buna inandıramadım.
Betimlemeleri, tasvirleri, duyguları geçişleri bize yansıtması, ters köşe yaptığı üslubu, samimiyeti, mizahı kullanım dozu ile beni kitabına hapsetti yazar.
Eee !.. Emine'ciğim ne yapalım alalım mı listeye? derseniz... Mutlaka derim ;)
