seni ve gönülçelen aşkını anarak dün
yeşil bir gömlek giydim üstüme
aynada yine bakıp kaldım kendi suretime
saç bağımı çözdüm yavaşça
getirip parfüm sıktım, saçlarıma, göğsüme saçlarımı dağıtıp bıraktım tarağa
sürme çektim gözlerime işveyle
dudağımın kenarına bir ben kondurdum yavaşça
sonra dedim ki kendi kendime âh ne yazık, o yok
şaşıp
Sayfa 60
Ben her seyi seninle öğrendim her seyi seninle yaşadım. Sen oldum senin oldum. Herkesi karşıma alabilecek kadar güçlüydüm ki aldım da. O kadar çok güvendim ki vardır bir bildiği dedim hep. Gördüm ki heyecandan öte olmamışım senin için. Tek bir gerçek varmış senin bir başkasına ait oluşun. Ben yine de senin her sözünün altına imzamı atardım herkese karşı savunurdum seni o zamanlar.
Simdilerdeyse korkuyorum biri seninle ilgili bir şey söyleyecek soracak diye çünkü seni savunacak bir şey bırakmadın bana. Bir şey oldu ve fark ettim ki ben sana kendimi hiç anlatamamışım. Mesela bugünü nasıl geçirdin neler yaptın çok iyi bıkıyorum, hissediyorum. Bu ne kadar acı veriyor bildiğini sanmıyorum.
Bu son yaşattığın hayal kırıkları boğazımda bir düğüm olarak kaldı. Benim seni savunacak arkanda duracak yüzüm kalmadı. Yerin bende hep baki. Bazen kendime çok kızıyorum bazen sana. Bazen ikimize aynı anda. Ayıramıyorum onları birbirinden.
Hani böyle güzel ikililer vardır bizi onlardan sanırdım. Temeli sağlam ilişkiler gibi. Her düşüncemde her hareketimdr sen de vardın.
Çok şey yapacaktık beraber. Bazen tek yapmaya gucum yok ama bazen de çok güçlü hissediyorum kendimi. Sonra gerçekler yüzüme vuruyor. Sen, siz.
Al işte sana öğretmen!!!
Adamın biriyle konuşuyordum. Sizin Ruslardan, sert bir adam. Ona kalırsa, gönlünün dilediği gibi değil de, Tanrı'nın buyurduğu gibi yaşamalıymış. Tanrı'ya yakarırsan, dilediğin her şeyi verirmiş sana. Oysa kendisi delik-deşik, yırtık-pırtık giysileriçindeydi. Dedim ki; "Sana yeni giysiler vermesi için Tanrı'ya yakarsana!" Kızdı, sövüp sayarak kovdu beni. Oysa, az önce insanları bağışlamak, sevmek gerektiğinden söz ediyordu. Eğer sözlerim ona dokunduysa, beni bağışlasaydı ya. Al işte sana öğretmen! Başkalarına az yemek gerektiğini öğretir, kendileri günde on öğün tıkınırlar.
Pdf
Hayatı çekilir kıldıran şey ne senin için?
- Kendimi çok iyi hissediyorum biliyormusun? dedi sevinçle.
+ Ne güzel! Peki neden? diye sordum.
- x kişi bana çok iyi geldi.
+ tanıyor musun? Bir şey mi oldu sana bunu hissettiren? dedim.
- Hayır. Hiç tanımıyorum ama ne farkeder ki!dedi..
- Sadece görmek, var olduğunu bilmek bile iyi geldi. Onu görmek mutlu ediyor beni. dedi...
"Benimle o kadar sert sevişmeni istiyorum ki," dedim, "her şeyi unuttur."
Sergei beni kıçımın altından tutup kaldırdı ve ön kapıya doğru taşıdı. Bacaklarımı beline doladım ve yüzünü avuçları- mın içine alıp her yerine öpücükler kondurdum. Kusursuz bur- nuyla başladım, sonra alnına ve kaşlarına geçtim, her bir detayı hafızama
Sayfa 210
sessizce "evet" dedim ve sabah rüzgarı gibi
sana doğru titrek ve kararsız estim
ama sen bir hiçtin ve gördüm ki hala da
gönlünde arzularından başka hiç bir şey yok
Şiddetli, çaresiz öpücükler, sonra... "Silah kullanmayı bilen bir kızdan daha seksi bir şey yok." Alt dudağımı dişlerinin arası- na alıp hafifçe ısırdı. "Ateş etmeyi ne zaman öğrendin?"
"Babam bana on bir yaşındayken öğretmeye başladı." Kollarımı boynuna doladım ve ellerimi sarı saç tutamlarının arasına gömdüm.
Sayfa 180
Ormana kaç güzel kadın
Ormanda seni kimse bulamaz
Etinin kokusunu alamaz
Bu yabani bu vahşi hayvanlar
Peşine düşmeye cesaret edemez
Bağıramaz çığıramazlar
Cani bir hisle sana zarar vermeye çalışamazlar
Çünkü onlar bir tek senin üzerinde bu kadar cesurlar
Başını taşla yaralayamaz
Seni toprağın altına koyamazlar
Ormana kaç güzel kadın
Ormanda
Ey benim bahtımın ince rüzgârı,
ben sana gel dedim
yor demedim ki..!
Dallarıma bahardan müjdeler getir!
Ben sana 'es' dedim,
'kır' demedim ki..!
◌⑅⃝❤♡⋆⋆♡●⑅⃝❤
Ey benim bahtımın ince rüzgârı,
Ben sana gel dedim
Yor demedim ki..!
Dallarıma bahardan müjdeler getir!
Ben sana 'es' dedim,
'kır' demedim ki..!
Nisan heyecanla bana doğru yürüyüp bana tereddütsüz sarıldı.
"Çok özledim!'' dedi coşkuyla. O an içimi huzur kapladı.
"Ben de.'' dedim sessizce.
"Tamam tamam, kızı bir kez de sen hastanelik etme!" dedi Eren gülerek. Nisan benden gülerek ayrıldı ve Eren dikkatlice
bana sarıldı.
"Sana öyle yemekler yapacağım ki şurada uyuyarak verdiğin kiloları kat ve kat geri alacaksın, unutma!" dedi. Gülümsedim
"Canım en çok sütlaç çekiyor." dedim.
Bu yalnızca bizim bildiğimiz bir muhabbetti. En güzel muhabbetler sadece bir arkadaş grubunun bildiği ve anladığı konular üzerine yapılanlardı, öyle değil mi?
