Gelemedim, kendimi gönderdim sana...
Ben yorulmadım ama ne olur bir daha bana seni tekrar kurtarmam gerekmiş gibi sızlanma. Ne olur bana yine çare benim sevgimmiş gibi bakma.Senin kalpsizliğine gençliğimden bir parça bile harcamayacağım.
Sen vefanın ne olduğunu hayat seni de bir duvar dibinde göğsünde o kocaman boşluğun çaresizliğiyle bırakınca anlayacaksın.
Beni sevmiyor oluşuna
Hani her sızlayışında kalbimin
Seni anar, sana yanarım ya.
Neredesin bal gözlüm?
Ellerin saçlarımı tararken,
Huzur bulan Gönlüm,
Hasretinle yangın yeri,
Neredesin nehir sözlüm?
Yattığın toprağa baş koysam
Son sözüm sana yine de
Üstesinden gelemedim
Bu yaşamak sınavının
Bağışla
Oblomov'un Olga'ya Mektubu
"Bu kadar sık görüşürken benim yerime mektubumun gelmesi seni her halde şaşırtacak, fakat sonuna kadar okuyunca göreceksin ki başka türlü yapamazdım.
Bu mektubu çok daha önce yazmış olmalıydım; o zaman ikimiz de sonradan duyacağımız birçok vicdan azaplarından kurtulmuş olurduk.
Ama gene de geç kalmış değilim, birbirimizi o kadar çabuk, o
