Özdemir Asaf, nefret ve sevginin o ince çizgisinde sol elle çekilen bir çizgi gibi...
Bazen aşık oluyorum kelimelerine bazen anlamsızca yan yana dizilmişler gibi. Tüm bu yorumları kendimce yaptığımı, kendi incelemem olduğunu belirterek yazıyorum. Bu konuda eleştiri kabul etmiyorum.
Ve Özdemir Asaf'ın Lavinia'sı. Bir sürü şiiri kalbime dokundu, öyle çok sevdim ki kitap bittiğinde "Nasıl yaa? Nasıl bitti o kadar sayfa?" dedim. Bir sürü post-it yapıştırdım ve bir çok şiirin altını çizdim.
Bir çok kez okuyacağım ve hatta ezberlemek istediğim şiirler oldu. En en sevdiklerimden olanı şimdi buraya da koyayım... Güzel günler.
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Gene de sen bilirsin
Yalanlar isteyorsan yalanlar söyleyeyim,
İncinirsin.
Sana gitme demeyeceğim.
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia.
Ahmet Erhan . Duygularımın fay hatlarını sarsıntıya uğrattı. 9.8 büyüklüğünde depremler yaşattı. Tükendim, yok oldum ama yeniden büyüyüp
