Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
1
Kaydedilenler
1
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Bize gereken güçlü, doğru sözlü, kesin ve hiçbir zaman anlaşılmayacak sanat yapıtlarıdır. Mantık bir karmaşadır. Mantık her zaman düzmecedir. Kavramların ve sözlerin yüzeysel akışını, aldatıcı sonuçlara, merkezlere çeker. Zincirleri öldürücüdür, bağımsızlığı boğan dev bir çokbacaklıdır.
Sayfa 27Kitabı okuyor
İnsanlığın ilk çağlarında beri ortaya konan bütün ürünler, yani çok tanrıcılığını efsaneleri, Hristiyan öyküleri, antik çağın kalıntıları, barbar süslemeleri, Bizans, Sasani, Asur ve hatta hayvan şekillerine ilişkin Sümer ve Elam formları, taş işleme sanatının bu harikalarını ortaya çıkarmak için bir araya gelmiş ve kaynaşmış gibidir. Böylece batılı insan, 600 yıl sonra gerçekten yaratmaya başladığı zaman, eskileri hatırlamakla işe girişmişti; ama geçmişin derinliklerinde hatırladığı bütün formları, sanki bunlar birer sözcükmüş gibi düşünmüş ve bunlarla, çok akıcı ve etkili bir yeni dil yaratmıştı.
Sayfa 170Kitabı okuyor
Zaman kısa, sanat uzun.
Sayfa 80 - MefistofelesKitabı okuyor
Hutcheson , sanatın amacının güzellik olduğunu belirtir ; güzelliğin ise özü, çoklukta tekliğin ortaya çıkmasındandır. Neyin güzel olduğunu anlamada bizi etik içgüdümüz (an internal sense) yönlendirir. Bu içgüdü, estetiğe aykırı olabilir. Böylece Hutcheson 'a göre güzel, her zaman iyiyle birlikte değildir, ondan ayrılır, ona aykırı olabilir.
EFELYA ROMANI HAKKINDA BİRKAÇ SÖZ...
Film Yönetmeni Sinan Tabanlı yazdı...
Genk / Belçika
Arada su gibi içtiğim Kürk Mantolu Madonna'yı saymazsak eğer uzun zamandır Türk diliyle yazılmış bir roman okumamıştım, Mehmet Ağabey'in Efelya'sı elime geçene dek.
Ortalık herhangi bir moral çerçevesi olmayan sığ, karanlık tarafçı bohem
“Surları, hükümdarı, medeniyeti, edebiyatı ve tiyatrosu olmayan bir şehir bulabiliriz, ancak, ibadethanesi olmayan ve sakinlerinin Tanrı’ya hizmet etmekle uğraşmadığı bir şehri insan hiçbir zaman görmemiştir.”(Yunan Tarihçi Plutarh). Neredeyse aynı tespiti H. Bergson da yapıyor: “Bilim, sanat ve felsefeden yoksun insan toplulukları olmuştur, hâlâ da vardır, fakat dini olmayan bir insan topluluğu henüz bulunmamıştır.”
Sayfa 50 - KetebeKitabı okudu
Karabük'te bulunan "kumbara"dan yaklaşık 1400 yıllık 10 sikke çıktı
Karabük'te bulunan "kumbara"dan yaklaşık 1400 yıllık 10 sikke çıktı
Sanat Haberleri
| AA
02 Ocak 2024 Salı 13:15:00 - Güncelleme:02 Ocak 2024 Salı 13:15:00
Kaynak: AA
Karabük'ün Eskipazar ilçesindeki Hadrianopolis Antik Kenti'nde sürdürülen
Sanatçı ve Eseri
Sanat eseri gerçekleşmeyebilir, maddi bir hâle bürünmeyebilir, bir temayül hâlinde kalabilir fakat hiçbir zaman bir seri üretime dönüştürülemez. En önemli şartlardan biri olarak, sanat eseri biricik vasfını muhafaza etmek zorundadır. Biricik nüshasının olmaması bile "eserin" varlığını şüpheli kılmaz, ancak eserin kopya nüshaları onun mevcudiyetini reddetmek anlamı taşır. Böylece bir paradoks ile karşı karşıya kalıyoruz: Sanat eseri, çoğaltılmak suretiyle yok edilir.
Sayfa 190
•Teftiş - Josh Malerman•
"Vicdan azabı. Bir insanın yakalanabileceği hastalıkların en acımasızı."
Josh Malerman
Merhabalar... Aylar önce okuduğum fakat benliğimde derin bir iz bırakan 
Teftiş'in incelemesini yapmak istiyorum. Burayı açmadan önce kitap hakkındaki düşüncelerimi yazmıştım ve burada da paylaşmak istedim. Ne
4. Bölüm, Sevginin Uygulanması
Herhangi bir sanatı öğrenmenin son koşulu o sanatta ustalaşmaya karşı eksiksiz bir ilgi göstermektir. Eğer çırak için sanat en önemli şey değilse, öğrenmesi hiçbir zaman mümkün değildir. En sonunda sanata düşkün bir kişi olarak kalır, hiçbir zaman ustalaşamaz. Bu özellik diğer tüm sanatlar için olduğu gibi sevme sanatı için de geçerlidir. Ama görünen odur ki diğer sanatlardan farklı olarak, bu sanata düşkün olanlarla ustalar arasındaki oranda düşkünler ağır basmaktadır.
Sayfa 129
Hristiyan sanatında maddi ve somut varlığın bir aldırıştan başka bir şey olmadığı ve ancak ezeliliğin bir gerçekliği olduğu anlayışına dayanan bu ruhani tasvir tutumu yunan estetiğini tahrip ettiği gibi, yunan plastik sanatlarını da tahrip etmişti. Yunanlılar her şeyi maddesel ve cisimsel açıdan görüyorlardı ve bu anlayış onların bütün eserlerinde felsefe dahil olmak üzere net ve geometrik formlar üretmelerine yol açmıştı. Dolayısıyla sanatçılar artık yaşamı taklit ediyor diye eleştirilecek olan her türlü hareketi dile getirmekten bile bile kaçınıyorlar ve figürlerine zaman dışı ve donmuş hareketler vermeye ve kompozisyonlarını bir simetri anlayışıyla ortaya koymaya çalışıyorlardı. Böylece sonsuz diziler halindeki figürlerin tekrar edilip durması, görünüş dünyasının aldatıcı olduğu düşünülen yanlarına doğunun o çok sevdiği bir çeşit ezelilik ve ebedilik özelliklerini kazandırıyordu.
Sayfa 133Kitabı okuyor
Hristiyanlığın Musevilikten devraldığı katışıksız ruhanilik, bu dine inananları, putlara tapmaya yol açtığını düşündükleri sanattan uzaklaştırdı. Ama Hristiyanlık, etki alanını genişletip çoktanrıcılığa inananları da kendine çektiği zaman, inançlarını yönlendirecek görüntülere ve imgelere gereksinim duyan okumamış kitlelere uygun bir dünya yaratmak zorunda kaldı. Kendi öz eğilimine ters düşmesine rağmen, kitlelerin bu hayal dünyası gereksinimine cevap vermek zorunda kalan Hristiyanlık, bu dünyayı, Yunanlılardan beri günlük ve somut yaşamın bir yansısı haline getirmiş olan yaşama bağlılık eğiliminden temizleme gereğini duydu. Gerçekten de, eğer görüntü ve imge kendisine tapınılacak şeyler değil de, dinsel inanca götürecek aracılar olacaklarsa, bu yeni inançta da Doğu’nun eski dinlerinde olduğu gibi bir yer tutmak zorundaydı. Böylece görüntü ve imge, tanrı bilimsel bir araç ve dinsel dogmaları dile getiren bir araç haline geldi. Ama bu haliyle dogmanın yani dinsel inancın bir örneklendirilmesinden ve süsünden başka şey değildi artık. Bunun sonucu olarak görüntü ve imge, eski dinlerdeki büyüsel gücünden yoksun kılındı ve simge haline gelerek yeni bir varlık kazandı. Dolayısıyla sanat da, dogmanın hakikatlerini formlar haline getiren bir dil olarak ele alındı. Bunun sonucu olarak, simgenin inancı aktarmasını engelleyecek her öğe bir yana bırakıldı. Bu anlayışta, katışıksız bir manevi hiyerarşi, varlıkların maddi ve somut boyutlarının yerini almıştı.
Sayfa 132Kitabı okuyor
Kuşkusuz hiçbir zaman salt bilgiyle şiir yazılamaz ve hiçbir sanat yapıtı yalın bilginin boy gösterdiği bir alan değildir. Bilindiği gibi şiir, bilimsel düşünceden farklı olarak soyut kavramlarla değil, imgelerle düşünce yürütme işidir.
