"Sanırım seni severek başardım bunu, çünkü seni o kadar sevdim ki, senin gibi yaşayan, nefes alan bir kadının yüreği şöyle dursun, bu aşkın şiddeti taştan bir kalbi bile eritirdi."
Sayfa 229Kitabı okudu
Her zaman olmasa da çoğu zaman acı çekerek ayırdına varıyordum ki onu sevmem akla, umuda, iç huzuruna, mutluluğa aykırı bir şeydi; böyle bir şeyin kesinlikle mümkünü yoktu; bu sevgide, umudumu, şevkimi kıracak, hevesimi kursağımda bırakacak her türlü zorluk mevcuttu. Şunu da kesin bir biçimde ifade etmeliyim ki tüm bunların farkında olmam, ona olan sevgimi zerre kadar azaltmıyordu; onun kusursuz bir insan olduğuna yürekten inansam duygularımı ancak bu denli doludizgin ve sakınımsız yaşardım sanırım.
Sayfa 336Kitabı okudu
Küçükken kitap okumaya başladığımda, sipariş ettiğim kitapları bana getiren kargosunun elindeki kolilere cennetin aralık kapısından bakıyormuş gibi bakardım. Her birinin ilk cümlesinde içine atlar, başrolün bedenine girip son cümlesiyle çıkardım. Böyle böyle birçok hayat yaşadım. Bedenlerine girdiğim insanların kırıklarını üzerimde taşıdım. Çok kavga ettim, çok sevdim, çok ağladım. Her şeyi kitaplarda tükettim ve sanırım o yüzden, bu hayatıma hiçbir şey kalmadı.
Sayfa 305
"... bu hayatıma hiçbir şey kalmadı."
“Küçükken kitap okumaya başladığımda sipariş ettiğim kitapları bana getiren kargocunun elindeki kolilere cennetin aralık kapısından bakıyormuş gibi bakardım. Her birinin ilk cümlesinde içine atlar, başrolün bedenine girip son cümlesiyle çıkardım. Böyle böyle birçok hayat yaşadım. Bedenlerine girdiğim insanların kırıklarını üzerimde taşıdım. Çok kavga ettim, çok sevdim, çok ağladım. Her şeyi kitaplarda tükettim ve sanırım o yüzden, bu hayatıma hiçbir şey kalmadı.”
Sayfa 305Kitabı okudu
..körlük yeter..
...bazı anlar müthiş azap çekerdim, öleceğimi sanırdım; bu halimi görmemelerine şaşardım. Öyle zamanlarda bizimle ailemiz arasındaki boşluk sanki aşılmaz olur:
bir kristalin merkezindeymişiz gibi yalnızlık içinde çırpınırız. Bu insanların anlayacak, müdahale etmeyecek ve şaşırmayacak ka dar bilge olduklarını düşünme noktasına varırdım. Bu varsayım, düşünülecek olursa, belki Tanrı’yı açıklayabilir. Fakat sıradan insanlar söz konusu olduğunda, onlara bilgelik atfetmek nafiledir;
körlük yeter.
.
MetisKitabı okudu
Bu, en sevdiğim alıntı olabilir
"Kendini nasıl sevdirdin bana?"
Martin güldü. "Bilmem," dedi. "Sanırım seni severek başardım bunu, çünkü seni o kadar sevdim ki, senin gibi yaşayan, nefes alan bir kadının yüreği şöyle dursun, bu aşkın şiddeti taştan bir kalbi bile eritirdi."
Sayfa 229Kitabı okudu
