Üst caddeniz de , pencerenize bakan yerde bir araba duruyor
İçinde ben
Benim içimde kim bilir neler
Kırk yıldır açılmamış bir mektup gibi içim
Öyle yalnız , öyle buruk
Sanırım bu köşede , tam da burda bir hiç gibi içim .
Ah ! Sensizken hep böyle buralar . Bu sokak , bu gökyüzü , bu ağaçlar .
Yüksek sesli bir hiçlik orkestrasının tüm enstrümanları acıya buladı kalbimin tüm caddelerini , sokaklarını
Kaç mevsim daha ıssız kalıcak bu sokaklar ?
Kaç sömestr tatili daha çocuksuz kalıcak bu sokaklar ?
Söyler misin ! Ben senin yüzüne ne zaman şiir okuyacağım ?