Bakış açım aynı ama farklı şeyler görüyorum, oysa değişen hiçbir şey yok... Sanırım yaşlanıyorum.
Suskunum şimdi.
Hiçbir zaman olmadığım kadar...
Gülüşlerim kayboldu, göz yaşım yok
Suskunum...
Sadece bakıyorum,
Görmüyorum..
Bir uğultu var etrafımda,
Duymuyorum..
Sanırım sadece birazcık özlüyorum...
ÖLÜMÜ BEKLERKEN
Sanırım yaşlandığımdan olsa gerek, eskisi kadar ilgimi çekmiyor çamurunda oynadığım topraklar. Dibine uzanıp da yapraklarının arasında hayallere daldığım elma ağacıyla, aramıza bir soğukluk girmiş. Nedendir bilmem en derine saklanmış anılar, kapının asma kilidini açmaya başlamamla gün yüzüne çıkmaya başladı. Sanki belleğimin
Bir Nedeni Yok Yalnızca Öptüm
Dudaklarım gerisin geriye çekildi; ağdalı bir sıvının ağır ağır örttüğü, korkunun biçim kazanıp ayağa kalktığı ve ‘hey bana bir şeyler söylemenin vakti geldi’ dediği zamanlarda bekledim seni; gözlerimi kapadım. Bekledim. Beklerken, özlemenin hangi geçitleri geçilmez kıldığını, hangi duyguların insanı hayata