Kıçının koltukta oluşturduğu çukurluk sen kalktıktan sonra ilk başlarda hızla, sonra yavaşça, sonra çok daha yavaş bir şekilde koltuğun döşemesi eski şeklini alana dek kabaracak.
İlk başlarda –gidişinin ardından ne düşüneceğimi, daha doğrusu o an herhangi bir şey düşünemeyeceğimi bildiğim için - çukur bölgenin sen yerinden kalktıktan hemen sonra
iş kolik
sanırım ben bir iş koliğim. Bunu ne zaman akrabalarım ve çocuklarıyla bir araya gelsen hissediyorum. onlardan işler nasıl diye soruyorlar yaa neyse.
kitap okumak, film/belgesel/youtube izlemek bir şey değiştirmiyor. Ben ne yaparsam yapayım aklımın bir kısmı iş'te.
mesai saatlerine uymuyorum. uyamıyorum.
başarı hırsı ile de alakası yok bunun. dsha az çalışsam kovulmam, çok çalışsam ödül alacak değilim.
romantik dramatik bir şey söylemek istemem ancak sanırım dünyada ilgimi çeken hiç bir şey yok.
gerçekten yok spor müzik o şeylerde sebat edemedim.
ne yapacağım bilmiyorum.
üstelik işler kötüye gittiğinde ben tuhaf davranan biri olarak ya şüpheli ya suçlu oluyorum.
Yeni bu iş hayatımı da iyi etkilemiyor.
Genel anlamda bizim bir yere yetişmek gibi bir sorunumuz yok. Sanırım bizim acelemiz eksik.
Sayfa 88Kitabı okudu
ÜSTÜN IRK: Her Şeyin Fazlası
Doğadaki hiçbir canlı yiyecek dışında bir şey biriktirmiyor. İhtiyacından çok daha fazlasını alan, hatta ihtiyacı olmayanı da alan, hiçbir zaman yetinmeyen tek canlı türü biziz. Zira insan türünün özellikle kadın adı verilen versiyonunun neden elli tane çantaya ihtiyaç duyduğunun bilimsel bir açıklaması yok.
Sadece alışveriş çılgınlığı, biriktirme ve ihtiyacı olmayan eşyaları alma hususunda değil yemek yeme hususunda bile tuhafız. Hayvanlar doyunca yeme olayını bırakıyor. Acıkana kadar da yemiyor. Doyduğu halde daha fazlasını tüketen, ihtiyacından fazla gıda alan, acıkmasa bile yiyen tek canlı da biziz. Mesela kedim, önceleri mama kabına ne kadar mama koyarsam hepsini bitiriyordu. Başka biri yer ya da bırakırsam yerinde bulamam diye korkuyordu sanırım. Sonra devamının geleceğine ve kalan mamasına dokunulmayacağına emin olunca doyduğunda mama yemeyi bırakmaya başladı. Biraz yiyor, acıkınca geliyor tekrar yiyor. Ama buna karşın etrafım, çok yemişim diyen insanlarla dolu ve biz hala dünyadaki en zeki canlılarız! Tamam, sustum
Bir keresinde şarkı söylediğinizi duyup çok mutlu oldum. Pencere kanatlarının ardından şarkı söylediğinizi dinlememin sizin için bir sakıncası var mı? Hiç sanmam. Yok, öyle değil mi? Benim meleğim olduğunuzu anlıyorsunuz, bırakın size biraz yaklaşayım; sanırım öleceğim. Bir bilseniz! …Böyle konuştuğum için beni bağışlayın, ne söylediğimi bilmiyorum, belki de canınızı sıkıyorum, canınızı sıkıyor muyum?
Sayfa 247Kitabı okuyor
