Seni,senden de yakın,yalnız ben tanıyorum,
Sana,seni en sıcak bir ben anlatıyorum.
Kimse varamaz senin ben kadar yakınına;
Çok zamanlar kendimi sanki sen sanıyorum.
Sana seni anlatsam,anlatırım kendimi.
Sende seni ararken kendimi arıyorum.
*spoiler*
"Uzay benim için her zaman bilinmez olmuştur. Filmleri, bilim kurgu romanları... Arthur C. Clarke, Tanrıların Arabaları... Ya burada olmam inanılmaz bir şey yani! Space Odyssey!" diyor ve başlıyorum.
Sevgili İthaki yayınları, Tanrılar belanızı versin, saygılar. Birinci sayfa, birinci paragraf yazım yanlışları başlıyor.
Neresi benim yerim bilmiyorum. nerede durmalıyım, nereye gitmeliyim, bilmiyorum. sanki herkesin bir yeri varmış, herkes sığmış şu dünyaya da bir ben ait olduğum yerimi bulamamışım, bir ben sığamamışım dünyaya gibi hissediyorum. / alıntı
"Sen söyle de bileyim artık Allah’ım
Aleminde benim de yerim var mıdır ? "
Ravza Karakülah
Sanki iki kişi varmış içimde, biri isyanlarda bağırıp duruyor, diğeri ise sabır sabır diye mırıldanıyor. Ama ben o isyankâr sesi daha net duyuyor, bunca derdin arasına bir de kendimi günahkâr hissetmeye başlıyordum.
...ölmekten oldum olası ürkerim ben. Annemde de yaşamıştım buna benzer bir şey. Dağıldım, parçalarıma ayrıldım ve sonra yanlış yerlerimden birleştim sanki.
Son zamanlarda bu hissi o kadar çok yaşıyorum ki. Çünkü çevremde sayısız insan var ama derdimi anlatsam ya anlamıyorlar ya da yokmuş gibi geçiştiriyorlar.
Oysa ben içimdekileri birilerine anlatıp konuyu kapatmak istiyorum. Ama sanki kimse beni dinlemiyor gibi. Kimse benim yerimde olmak istemiyor gibi...
Boşluktayım, yapayalnızım, bir girdabın
Bu arada ben Feniçka'yı bitirdim canlarım.
Feniçka doktorasını yapmış, hayatını kendi akıl sınırları içerisinde yaşamak isteyen, özgürlüğüne düşkün bir karakter olarak karşımıza çıkıyor.
Bir gün yolları bir psikolog olan Max Werner ile kesişiyor. Bu karşılaşma başta Werner için çok olumsuz bir çerçeveye oturuyor. Çünkü kadınların bilimle uğraşmasını, Feniçka nın düşünce tarzını olumsuz karşılıyor ve aşağılıyor. Fakat ilerleyen sayfalarda işler değişiyor ve çok daha samimi, içsel bir arkadaşlık çiziyorlar. Olaylar sanki düşüncelere bir alt yapı oluşturuyor. Kitapta asıl olaylar değil düşünceler başat yani. Gerçekten de güzel satırları olan bir kitaptı. Zaten oldukça kısa, okumanızı öneririm
FeniçkaLou Andreas-Salomé · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20167,7bin okunma
"Çocukluk, herkesin içinden çıktığı bu büyük topraklara verilen addır ! Ben nereli miyim ? Ben, sanki bir ülkeymiş gibi, çocukluğumdan geliyorum."
- Antonie De Saint Exupery