Çok şey var yazılacak.
Yazmak istiyorum.
Ama hangisini, hangi konuyu?
Daha önemlisi. Yazabilir miyim?
“Dünümüz” üstüne yazsam! “Ünümüz-şanımız“ üstüne. “Kahramanlıklarımız” üstüne. “Üç kıtada nasıl egemen olduğumuz” üstüne… Ele alınmalı bu konu, “geçmişteki gücümüz” dile getirilmeli. “Dünyayı nasıl titrettiğimiz” işlenmeli. “Gavur”a nasıl “el-aman” dedirttiğimiz anlatılmalı. Ama toplum ve ekonomik yapımız üzerinde durulmalı bu arada. “Fetih”ler, “ganimetler” peşinde koşturulan insanlarımızın tüketildikleri de belirtilmeli. “Ganimet”e giderlerken kendi yurtlarında nasıl yoksun ve yoksul bırakıldıkları ve bu yurtta başkalarının nasıl başka tür “ganimet”ler topladıkları da dile getirilmeli. Sonra o “hakim” görüntüsünde olduğumuz zamanlar, gerçekte nasıl “mahkum” bulunduğumuz da yansıtılmalı. Yazılmalı. O dönemler, adlarını övünerek andığımız uluslarımızın “şanlı dönemleri”ni içine alsa bile yazılmalı. Özet de olsa… Ve “bugün”kü çıkmazlarımızda “dünümüz”ün ne denli payı olduğu vurgulanmalı.
Sayfa 61 - Berfin Yayınları, 4. BaskıKitabı okudu
“Eğer mezarda, şafak sökmeyen o zindanda,
Cesed çürür ve tahayyül kalırsa insanda,
-Cihan vatandan ibarettir, itikadımca-
Budur ölümde benim çerçevem, muradımca:
Vatan şehirleri karşımda, her saat, bir bir,
Fetihler ufku Tekirdağ ve sevdiğim İzmir,
Şerefli kubbeler iklimi, Marmara’yla Boğaz,
Üzerlerinde bulutsuz ve bitmeyen bir yaz,
Bütün eserlerimiz, halkımız ve askerimiz,
Birer birer görünen anlı şanlı cedlerimiz,
Biçmide dalgalı Tekbir’i en güzel dinin,
Zaman zaman da Neva-Kar’ı, doğsun, Itri’nin,
Ölüm yabancı bir alemde bir geceyse bile,
Tahayyülümde vatan kalsın eski haliyle.”
Şanlı bir tarihsin: Mâz-i millet sendedir.
Varsa ibret sendedir, hikmet de elbet sendedir,
Fetihler devri durur yâdında, devlet sendedir !
Çünkü hürriyet , gayret sendedir,
Yaşamak bayağılıktır, artık bence izzet sendedir.
Sayfa 88
