Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.38
Fena değil diyebileceğim bir bilim kurgu romanıç
Roman 3 bölümden oluşuyor, ilk ve son bölümünü yazar kendi ağzından anlatırken ikinci bölümde yazarın arkadaşı var.
Yazarın arkadaşı olan Charley Brady, bazı sanrılar görmeye başlar, bu arada ABD'nin başına solcu bir başkan gelir ancak bunu kimse bilmemektedir.
Bu başkanın kurduğu bir örgüt, Aramchek adındaki bir örgütün peşine düşer ve bu konuda vatandaşlara baskı uygular.
Bundan Charley ve yazarın kendisi de nasibini alır.
Acaba Charley ve sanrıları görmesine sebep olan Valis bu işin üstesinden gelebilecek midir?
Philip K. Dick çok sevdiğim yazarlardan biri, Karanlığı Taramak adlı kitabı da ismini çokça duyduğum ve merak ettiğim bir kitaptı, fakat kitabı bitirmemle birlikte Karanlığı Taramak, hiç ama hiç beğenmediğim ve açık ara farkla okuduğum en kötü PKD kitabı haline geldi.
PKD'nin hayatından yoğun izler taşıyan ve başyapıtı olarak adlandırdığı bu yarı-otobiyografik kitapta, geleceğin Amerikası'ndan bir kesit anlatılıyor. Nüfusun büyük çoğunluğunun kullandığı "D Maddesi" adlı uyuşturucu türü nedeniyle devlet zor zamanlar geçirmektedir. D maddesi, kullananları müptela haline getiren oldukça tehlikeli ve uzun dönemde de beyinde ciddi hasarlara yol açan bir ilaçtır. Gerçek adı Fred olan bir narkotik ajanı, Robert Arctor (Bob) adı altında D maddesi kullanan bir grup uyuşturucu satıcısının kimliklerini açığa çıkarmak amacıyla aralarına sızmış, ancak bu süreçte kendisi de D maddesinden çokça kullanmış ve gerçek kimliği ve büründüğü diğer kimlik olan Bob birbirine karışmaya başlamıştır.
Başarılı olma potansiyeli sahip konusuna karşın hemen hemen hiçbir bilim-kurgu ögesi barındırmamasıyla Karanlığı Taramak, uyuşturucu konusunda yazılmış sıradan bir kitap haline gelmiş. Sıkıcı anlatım, akıcılıktan uzak olaylar dizisi ve yetersiz çeviri de tüm bu kötü özelliklerin üstüne tuz biber ekmiş.
Uyuşturucu alt kültürü, bolca argo içeren diyaloglar, sanrılar, çoklu kimlik bunalımı gibi filmlerde çokça rastlanabilecek temalardan hoşlanıyorsanız bu kitap size göre; fakat benim gibi bu tarz konulara ilgi duymuyorsanız bu kitaptan hoşlanmayacaksınız.
İlk defa okuduğum bir yazardan oldukça güzel bir polisiye roman. Baron Yosch, eski sevgilisi Dina ile kocası Eugen'in evine, Dina'nın kardeşi Felix elini kestiğinden müzik yapmaya gider. Ve bu esnada çözülemeyen intiharlardan konuşulur. Eugen bir oyuncudur ve o akşam bir gösteri yapacaktır. Hazırlık yapmaya gider ancak ölü bulunur. Evdekilerden mühendis Solgrub ve Doktor Gorski bunun bir cinayet olduğunu düşünmektedir. Olayı araştırmaya başlarlar ve en sonunda Kıyamet Günü Ustası lakaplı bir ressamın hikayesi ile karşılaşırlar. Cinayetlerin sebebi insanda sanrılar uyandıran bir karışımdır. Ama kitabın sonuna kadar gitmek lazım. Katil gerçekten ilaç mıdır? Yoksa işin içinde bir insan parmağı var mıdır? Keyifle okunan bir roman.
Tıbbın ve polisiyenin bu kadar güzel harmanlanarak anlatılması takdire sayan gerçekten... Kansere çare arayan doktor Tamer kaybettiği genç hastası yüzünden yakalandığı sanrılar ve polisiye gizemler. Herkese tavsiye ederim
Son derece güzel bir bilim kurgu romanı. Ijon Tichy adında bir bilim adamı Kosta Rika'da düzenlenen Gelecekbilim Kongresi'ne katılmak için yola çıkar. Hilton Otelde kalan Tichy, kongredeyken otele bir saldırı olur ve polis kimyasal ilaçlar kullanır. Oksijen maskesi kullanan Tichy ve bir başka profesör toplamda otuz kişi ile kanalizasyona iner. Polisin kullandığı ilaç halüsinojendir ve bir süre sonra Tichy de etkilenir. Ancak gördüğü sanrılar oldukça etkileyicidir. Sonradan kendini dondurur ve otuz yıl sonra uyanır. Yeni bir medeniyet vardır, dil değişmiştir, kültür değişmiştir ama bunlar acaba gerçek midir yoksa yine sanrı mı? Otomatik Portakal'dakine benzer bir dil kullanılan bu roman tek kelime ile mükemmel. Mutlaka okunması gerekenlerden. Yazarın mizah anlayışını da pek sevdim.
Karanlığın Kızı, Tanrılar ve Canavarlar serisinin ilk kitabı... Aslında bu kitabı daha önce okumuştum ama 2.kitabı elime geçince hikayeyi unuttuğumu fark ettim, ilk kitabı tekrar okudum.
Aristanae çok küçük yaşlarda annesi tarafından terk edilmiş, bakıcı aileler tarafından büyütülmüş bir kız... Geçmişi konusunda merak içinde; annesi kim, onu
Ruhunu kavanozlara üleştirenlerin yazarıdır Hasan Ali Toptaş!
Son kitabı olan Heba; tüm kitaplarını sevdiğim bu yazarın farklı bir biçimde bağlandığım eseri oldu. Genel olarak insanlar en çok Gölgesizler'i sevdiler, Heba'da bir parça ufak tereddüt yaşadılar ancak ben Heba'yı alıp listenin başına koydum. En olgun çağında birdenbire hepimizi aynalar yardımı olmaksızın salt rüyalar ve sanrılar ile kendimizle yüzleştirip dehşete düşürmek için yazılmış bir fragmanlar topluluğu idi âdeta. Adam-kadın-çocuk-köy-söylentiler-fısıltılar ve doğruluğundan asla emin olamayacağınız görüntüler. Tüm bunlarla birlikte gerçek ve hayal, evren ve zihin arkasındakileri barındıran kutunun kapağını aralamış ve ortaya bin yıllık bir dehşet salmış gibiydi yazar. Birbirine değer bileziklerin çıkardığı ses yaklaşık üç sene sonra dahi kulaklarımda çınlıyor ben bu satırları yazarken. Kendimi Hasan Ali'yi yorunlayabilecek mertebede görmüyorum asla ancak; eğer okuyorsanız bu satırları mutlaka okuyun bu yazarı. Okudu iseniz diğer kitaplarınıda okuyun ruhun ölümcül sırlarının bir uyuşturucu misali bünyenize nüfuz etmesine müsaade edin.
Ben Tek Siz Hepiniz, Hakan Bıçakcı’nın ilk okuduğum kitabı. Yazardan önce ilk olarak yayınevine dair bir yorum yapacak olursam, İletişim Yayınları bir kez daha boş bir kitap basmayacağını kanıtladı. Türk edebiyatında yeni bir akım yaratabilecek bir özgünlüğe sahip bir kısa öykü kitabı ile karşı karşıyayız.
Kitabın okuduğum ilk üç öyküsü kısa
Doro kardeşini ölümjnden sonra psikiyatrik tedavi görmeye başlar çeşitli halisinasyonlar ve sanrılar görmektedir.Tedavisi devam ederken annesiyle yeni bir kasabada yeni bir hayat kurmaya başlarlar.Doro bu yeni hayatını içinde yaşadığı olayların halisinasyon olup olmadığına karar vermesi gerekiyor.
Çeşitli kitap yorumu sitelerinde Wulf Dorn'un en kötü kitabı olarak yorumlansada beni hoşuma gitti.İyi okumalar
