Gerçekten de tiyatro kadınlarının önceden düşünülüp hazırlanmış yapay tavırlarının hiçbiri bile taşımıyordu.
Nedenini sordu. "Her şeyi şişirerek anlatan, kaçık, anlaşılmaz insanlardır," dedi Fanny. "Beni çok üzdüler..."
Jean karşı çıkıyordu:
"Ama sanat güzel şeydir. Yaşamı genişletip güzelleştirmede sanat gibisi yoktur."
Alışkanlıklar edinmişsiniz, konuşma, yaşama biçimleri edinmişsiniz, yüzlerinizdeki çizgiler bile benzeşmeye başlamış.
Jean titredi; şimdi de günahlarını dökmeye başlayıp yürekler acısı sahtekârlık öyküsünü mü anlatacaktı?