Ölmek istedim, öyle yalnız buluyordum ki kendimi ! Denedim, olmadı, beni durdurdular, elim titriyordu da ondan belki : Acı çekmek, çirkinleşmek korkusu.
Sayfa 170 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Beni bu yeni duruma ancak sen alıştırabilirsin. Bir acıma sorunu bu, beni görmeye gel, yalnızlığımı bu kadar duymayayım, kendi kendimden korkuyorum.
Sayfa 168 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Düşünsene, benim için öyle korkunç, öyle beklenmedik, öyle sert bir yumruk ki bu. Bir ölüm ya da bir yangın sonunda gibiyim, ne yapacağımı bilmiyorum. Ağlıyor, bekliyor, mutluluğumun yerine bakıyorum.
Sayfa 168 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Birlikte düşüp kalkmanın, alışkanlıkların etkisi öyle akıl almaz bir biçimde işler ki insanın, aynı yaşamı yaşayan iki yaratık yavaş yavaş birbirine benzemeye başlar.
Sayfa 167 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Böyle bir durumda, tutkudan gelen bir özlem olmasa da eşini arar insan, onun eksikliğini duyar; çünkü ikili yaşam sofrada, yatakta birliktelik, incecik ve gözle görülmez tellerden bir kumaş örer, bu kumaşın sağlamlığı da yırtmaya, koparmaya çalışanın duyduğu sızıdan, harcadığı çabadan anlaşılır.
Sayfa 166 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Dünya daha bir hüzünlü olmaya başladı. Benim zamanımda insanlar daha keyifli ayrılırlardı.
Sayfa 166 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu