İnsan, Tanrı olmaya çalışmıştır ama heyhat, çok geçmeden onu amansız bir kanun gereği asıl doğasından daha aşağı seviyeye düşmüş bir halde görürüz. O artık kendini parça parça satan bir ruha dönüşmüştür.
Tanrı sevdiği kullarını faydasız kitaplardan korusun.
İstanbul, Cezayir ve hatta Fransa’da bazı insanlar esrarı tütünle karıştırarak içerler.
İnsanın zaafları ne kadar dehşet verici oldukları söylense de (sırf, büyümek için sonsuz bir kapasitede olmaları hasebiyle) insanın sonsuzluk arzusunun kanıtını taşırlar.
Bazen müzik size sonu gelmeyen şiirler okur, korkutucu veya büyüleyici dramaların ortasına bırakır
sizi. Gözlerinizin tam önündeki nesnelerle birleşir müzik.
Sayfa 36
Gözleriniz sonsuzluğu delip geçebilir.
Sayfa 35
Bir kere şeytan içinize girmiştir; tüm direnme çabalarınız hastalığın ilerleyişini hızlandırmaktan öteye
geçmeyecektir. Aptallığınıza ve çılgınlığınıza gülersiniz; yanınızdakiler de yüzünüze karşı gülerler
ama iyilikseverlik duygusu içinizi sarmaya başladığından onlara gücenmezsiniz.
Sayfa 34
Kendi âleminizdesinizdir ikiniz de.
Kimse bilmez, ey ruh, uçurumlarını senin;
Sırlarınız daima, daima içinizde;
Ey deniz, nerde senin o iç hazinelerin?
...
Sen, hür adam, seveceksin denizi her zaman;
Deniz aynandır senin, kendini seyredersin
Bakarken, akıp giden dalgaların ardından.
Sen de o kadar acı bir girdaba benzersin.
...
Gökyüzüne Denize Ve Doğaya Tutkun Bir Adamın Denizini Kirlettiler
"Tanrı sevdiği kullarını faydasız kitaplardan korusun."
Yeryüzünde hiçbir zaman acılarını uykusunda yeterince dindiremeyen, adı sanı bilinmeyen sayısız
insan vardır. Şarap onlar için şarkılar ve şiirler yazar.
Tanrı sevdiği kullarını faydasız
kitaplardan korusun. Lavater’in küçük bir kitabının ilk özdeyişidir bu.
İnsan ne melektir ne de hayvan. Ve acıklı bir gerçektir ki melek olmayan çalışan kişi, sonunda hayvan olur.”
Pascal
Kötü sarhoşlar vardır; bunlar doğuştan kötüdürler zaten. Şarap içen kötü insan iğrençleşirken, iyi insan gerçekten şahane olur.