Güzel ilahi saraylarda gezinen güzelliklerden biri de sizsiniz.
Sayfa 26
Seyit onbaşı 215 kiloluk top mermisini sırtında taşırken, ordu komutanımız Liman von Sanders paşaydı.
*
İstihkam komutanımız…
Erich Paul Weber paşaydı.
İstihbarat komutanımız…
Perrinet von Thauvenay paşaydı.
Donanma komutanımız…
Wilhelm Anton Souchon paşaydı.
Genelkurmay ikinci başkanımız…
Bronsart von Schellendorf paşaydı.
Boğazlar
Sayfa 49
Ben de onun gibiydim, aynı düşük omuzlar, aynı oturup kalkmayı bilemeyen haller. Çocukluğum, ikibüklüm, yanıbaşımda duruyor. Ona bir kerecik ya da hafifçe dokunamayacağım kadar uzakta. Benim çocukluğum gözlerimiz kadar uzak, onun çocukluğu gözlerimiz kadar gizli.Sessiz sırlar, kalplerimizin içindeki karanlık saraylarda taş gibi kurulmuş oturuyorlar: hükümranlıklarından bıkmış sırlar: tahttan indirilmek isteyen tiranlar.
Sayfa 33Kitabı yarım bıraktı
Hz. Ömer (ra), sessizce, dinlenmekte olduğu odaya girer. Bir an çevresine göz gezdirir. Odasının bir yanında işlenmiş bir deri, bir diğer köşesinde de, içinde birkaç avuç arpa bulunan küçük bir torba vardı. İşte Allah Resûlü’nün odasında bulunan eşyalar bundan ibaretti. Bu manzara karşısında ağlamaya başlayan Hz. Ömer (ra)’in hıçkırıkları O’nu (asm) uyandırır. Kalkınca hasırın vücudunda iz yaptığını, kan oturduğunu gören Hz. Ömer (ra) ise omuzları sarsıla sarsıla ağlamaya başlar. Hz. Muhammed (asv) hayretle sorar:
“Ey Hattab oğlu! Niçin ağlıyorsun?”
“Ey Allah’ın Elçisi! İranlılar imparatorlarını saraylarda yaşatırken, Bizanslılar Kayserlerini lüks ve ihtişama boğmuşken sen ki Allah’ın Elçisisin… İzin versen de, biz de seni…”
Maksat anlaşılmıştır, Allah’ın Elçisi (asm), gelecekteki halifesinin sözünü hüzünlü bir tebessüm, tatlı bir el işareti ile keser ve
“Bu dünya hayatı sadece bir eğlence ve oyundan ibarettir. Ahiret yurduna gelince, işte asıl hayat odur. Keşke bilmiş olsalardı “(Ankebut, 29/64)
ayetini okuduktan sonra ekler:
“İstemez misin ey Ömer? Dünya onların olsun, ahiret te bizim!..”[2]
Mahrem savaş, saray siyasetidir.
Biri Beştepe'de, öteki Pensilvanya'da.
Kapıları birbirine karşı saraylarda yaşıyorlar.
Silivri'yi kuranlar, Gezi'ye vuranlar, Anayasa'yı yıkanlar şimdi ayrı mahallelerde soluk alıyor.
Siz saraylarda seçkin,asil dediğiniz zengin tabakanızla sohbetlerinize devam edin. Çeşit çeşit yemeklerin ziyafetinde sahabenin çektiği açlığı anlatın durun. Sorarım şimdi, peygamberimizinpeygamberimizin(sav) yolunda olduğunuzu söylersiniz, peki peygamberimiz(sav) ne zaman ümmet kayırmıştır. O, "Ben kuru ekmek yiyen bir kadının oğluyum" dememiş midir ? Halka kucak açmazsan Hakk'a kul olduğunu nasıl söylersin ?
Sayfa 168Kitabı okudu
