Mor cepkeni bilirsin, biz Yörük kadınlarının erkeğe karşı kullandığı tek silahı, özgürlüğüydü. Bir genç kızın çeyizinin altına ilkin'mor cepken ' yerleştirilirdi. Maviye yakın mor renkli , yumuşak kumaştan yelek gibi kesilmiş, dikilmiş, kenarları sarı simlerle işlenmiş bir yelekti...
Kadın zorla evlendirilmişse, kocasını sevmiyorsa, ihanete uğramışsa, kendince uygun zamanı kollar, mor cepkeni giyer çıkardı dışarı. Herkesin görebileceği yere, dam üstündeki yuvak taşının üstüne otururdu. O zaman akan su dururdu. İnek sağan, yün eğiren, kilim dokuyan eller dururdu. Yaşlı masal anaları, doğum ebeleri, işlerini güçlerini bırakarak mor cepken giymek zorunda kalan kadının çevresini alırlardı. O arada çevrede düğün, davul eğlence varsa hepsi susardı. Çünkü evli kadının mor cepken giymesi ölüm gibi bir şeydi.
Mor cepken giyip dışarı çıkan kadının kocası evinden dışarı çıkamazdı. Boşanırsa, ona kimse kızını vermezdi.
Puromu yaktım - iki kibrit harcadım -
Akşam gazetelerinde pek bir şey yoktu
Haydarpaşa'ya kadar bulmaca çözdüm
İskelede saçları çok iyi taranmış bir kız bana baktı
Bakışından tedirgin oldum
Giyimsizdi, boyasızdı, bakımsızdı
Vapurla Karaköy'e geçtim
Tokatlı'ya uğradım
Köprüden aldığım Fransız dergilerini karıştırdım
Kirazla bir kadeh
Çıkarken boy aynasında kendime baktım
Oldukça yakışıklıydım
Gömleğim tertemizdi, beyaz ceketim
Tertemizdi ve ayakkabılarım
Pantolonum ütülü
Yelek cebimde ince altın bir zincir
Sarı ve ince bıyıklarım
Tam Ruhi Bey bıyığıydı
Ve iki parmağım arasında bir çiçek sapı
-Zakkum muydu, değil miydi, belki yazpatı-
Boynumda menekşe rengi bir papyon
Hafifçe sarkık
Dudağımda bitti bitecek bir sigara
Kenarında dudağımın
Dışarı çıktım.
Sayfa 25Kitabı okudu
Feragat, dilden evvel politikada ölmüş bir kelimedir. Biz onu, ittihatçılarla beraber kaybettik. Kara Kemal, şakağına kurşunu sıktığı gün, yelek cebinden üç buçuk kuruş çıkmıştı. Unutmayınız, milyonlarla oynayan adam dı o!
Genç Werther'in Acıları, o zamanlar 25 yaşında olan Johann Wolfgang von Goethe tarafından 1774 yılında yazılmış bir roman. Çoğumuzun bildiği gibi bu roman büyük bir sansasyon yaratmış, basıldığı dönemde gençleri intihara teşvik ettiği gerekçesiyle yasaklanmıştır. Mektup tarzında yazılmış bu romanın, edebi dil açısından son derece başarılı
Dileğimdi, duam olsundu: Hayata sabırla katlanmam gerektiğini öğretecek kırk düğme bir yelek verseydin bana .
Sayfa 67Kitabı okudu
Hayda! Giy bakalım, arı konar, kelebek konar üstüne.
Bir yelek biçiyorum size. Öyle hoş bir kumaşı var ki ... çiçekli, sarı.
Sayfa 83 - İletişim Yayınları.
Felakete davetiye
Karısının sesini duymamış olan Yevgeni’ye bir çocuk, “Hanımefendi sizi çağırıyor,” dedi. Lisa gelip dansı, özellikle de çok beğendiği kadınlardan birini seyretmesini istiyordu; elbette Stepanida’ydı bu. Üzerinde sarı ipekten dekolte bir bluz, bir pelüş yelek ve ipek bir başörtüsü vardı; dolgun, eti butu yerinde, al al yanaklarıyla, alabildiğine neşeli ve mutlu görünüyordu. İyi bir dansçı olmalıydı; ne var ki Yevgeni ona bakmaya hiç niyetli değildi.
Çıkarken boy aynasında kendime baktım
Oldukça yakışıklıydım
Gömleğim tertemizdi, beyaz ceketim
Tertemizdi ve ayakkabılarım
Pantolonum ütülü
Yelek cebimde ince altın bir zincir
Sarı ve ince bıyıklarım
Tam Ruhi Bey bıyığıydı
Ve iki parmağım arasında bir çiçek sapı
- Zakkum muydu, değil miydi, belki yazpatı-
Boynumda menekşe rengi bir papyon
Hafifçe sarkık
Dudağımda bitti bitecek bir sigara
Kenarında dudağımın
Dışarı çıktım
Sayfa 25 - YKY
İntiharın taklit etmeyi teşvik etme eğilimi özellikle de ölüm kamuya çok fazla duyurulduğunda ve romantikleştirildiğinde sürüp gider. 1774'te Goethe bir kadının aşkı yüzünden kendini vuran genç bir adamı anlatan The Sorrows of Young Werther'i yayımladı. Kitap hem satış rekorları kırdı hem de çok sayıda intiharı özendirdi: Mavi redingot ve sarı yelek giyinmiş genç adamlar yanı başlarında Goethe'nin romanıyla kendini vurmuş olarak ölü bulundu. İntihar salgınını durdurmak amacıyla kitap İtalya, Almanya ve Danimarka'da yasaklandı. 1974'te sosyolog David Phillips intihar salgını olgusunu tarif etmek için "Werther etkisi" terimini türetti.
Sayfa 350 - Ayrıntı Yayınları
