Onlar için evlenmek hülyalarında rol oynayan erkeğin fikri kabiliyetleri ve ahlakı pek mevzu bahis değildir. Asıl düşündükleri , müstakbel kocalarının fiziki, bedeni güzelliği ve bir de içtimai mevkiidir, bunu da sırf çocukça ve basit arzularının tatmini için isterler. Bu zavallı kızlar , ebeveyinlerinin ve muhitlerinin telkini ile kendilerini ile kendilerini satılan bir mal telakki etmeye alışmışlardır ve bunun ve bunun neticesidir ki evlenecekleri şahısta fikri ve hissi bir anlaşma , iyi bir yuva kurma kabiliyetleri , yani bir arkadaş , hayatta müsavi haklar ve müsavi kuvvetlerle beraber gidecekleri bir arkadaş değil , yağlı ve parlak bir müşteri ararlar.
Bunun, bu iptidai telakkinin asıl sebebi ebeveynin telakkileridir. Bir aile , kızını satlık bir mal gibi , vitrinde teşhir edilen bir eşya gibi hazırlarsa , onun kafasının içini tamamen boş bırakarak onun fikri ve hissi hayatı ile zerre kadar alakadar olmayarak kızlarının yanlız güzelliğine , alımlılığına ehemmiyet verirlerse, hatta onun fikri seviyesinin yükselmesini bile sırf iyi bir koca bulabilmesi için yaparlarsa , kızlarının kendilerini satılık bir meta olarak görmekten başka yapacakları şey yoktur.