208 syf.
8/10 puan verdi
İnsanın okurken içini burkan, yetiştirme yurdundaki çocuklara, gençlere yardım eli uzatma sözleri verdiren güzel, samimi bir anı kitabı ve aslında bir kitaptan çok daha fazlası.Farklı bi' dünyaya dalıp gidiyorsun, umudun sayılı olduğu bilmediğin bi' dünyaya.
Şatom/Benim Üzgün Yurdum
Şatom/Benim Üzgün YurdumAlim Yavuz · Timaş Yayınları · 200534 okunma
Önsözden
"Anı yazmak ölümün elinden bir şey çalmaktır."
Sayfa 11 - Timaş Yayınları
Reklam
Yıllar geçtikçe insan maziye karşı daha da yumuşuyor.
Bir görüşe göre insanların kişilikleri isimlerinden beslenirmiş. Eskilerin deyimiyle " ismiyle müsemma" denilen bu insanlar adlarındaki enerjiyi yayarmış.
ŞATOM BENİM ÜZGÜN YURDUM
Ne ağladığım duyuldu, Ne de güldüğüm, Şefkat yoksunu koridorlarında. Yapmacıksız bir gözyaşıydı sabır, İçinde kaybolduğum ıssız odalarında. Şatom benim üzgün yurdum, Sahipsiz acılarımın antolojisi. Saklıdır belki de hâlâ Sarı badanalı Resmi hizmete mahsus duvarlarında Gayri resmi isyanlarımın yankısı. Durur belki de hâlâ, Gönlüme mahpus aynalarında Hayellerimin buğulu yazısı.
Sayfa 7 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Yıllar geçtikçe insan, maziye karşı daha da yumuşuyor.
Sayfa 29 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Nasıl unuturum ki zaten, hayatımda yediğim ilk çikolata oydu. Ama ben o çikolatadan çok, Sevinç Hoca'nın içimizde bıraktığı çikolata sıcaklığını unutmadım zannediyorum.
Sayfa 35 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Kısa da olsa, verdiği derslerin hayat boyu unutulmadığı bir öğretmen. O öğretmen ki insan denizine attığı taşın, geleceğe doğru genişleyen şu halkaları insanlığı öğretmeye devam etsin."
Sayfa 35 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
bir cümleyle bir ömre dokunmak
Ibrahim öğretmen sadece bir yıl okuttu beni. Fakat yetişme dinamiklerime derin katkıları oldu. Bunu da bir cümleyle yaptı: "Çocuklar, ne bulursanız okuyun, yerde üzeri yazılı bir çöp görseniz bile merak edip okuyun, sonra çöpe atın."
Sayfa 112 - Timaş Yayınları
O öğretmen ki insan denizine attığı taşın, geleceğe doğru genişleyen su halkaları insanlığı öğretmeye devam etsin.
Reklam
Hâlâ hayatım boyunca ulaşamadığım bütün arzularımı o uçan balonun peşine takılmış zannederim. Ve yine zannederim ki o balon, hayatım boyunca ulaşamadığım arzularımın uçup giden sembolüdür.
"Ana, Senin göz nurunla ördüğün Yünlü çorabı Gülerler diye Giymiyorum gayri Üşümekten korkmuyorum ki Şehirli kaygılarım var benim Betonarme hayatın ortasında Saksıda yetiştirdiğim Sancılarım açmaz diye korkuyorum"
Sayfa 118 - Timaş Yayınları
Yüreğimde ailemin olmayışına dair çoğalttığım nedenler, niçinler, bir o kadar da sebepsiz isyanlarla çekilip bir köşeye ağlamak daha kolayıma gelmiştir.
Katlanarak artan acı...
Annesiz ölülerin ölümlerinden daha elemli bir ölüm var mıdır acaba?
46 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.