“İnsanları öldüren kader, onları görebilmemiz ve gözlerimizle bu cesetlerle doldurabilmemiz için bizi de sorumlu kılıyor. Korku, alışılagelmiş korku, kaçış değil. İnsan gerçeği kavradığı için utanıyor işte gerçek önümüzde.  Her ceset sen, ben ya da biz olabiliriz. Arada hiç fark yok. Eğer yaşıyorsak, bunu bir başkasının kirletilmiş cesedine borçluyuz. Bu nedenle her savaş bir iç savaştır. Her şehit, yaşayan canlıya benzer ve ondan ölümün hesabını sorar.”
Sayfa 29 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
İnsanları öldüren kader, onları görebilmemiz ve görebilmemiz bu cesetlerle doldurabilmemiz için bizi de sorumlu kılıyor. Korku, alışılagelmiş korku, kaçış değil. İnsan gerçeği kavradığı için utanıyor -işte gerçek önümüz- de. Her ceset sen, ben ya da biz olabiliriz. Arada hiç fark yok. Eğer yaşıyorsak, bunu bir başkasının kirletilmiş cesedine borçluyuz. Bu nedenle her savaş bir iç savaştır. Her şehit, yaşayan canlıya benzer ve ondan ölümünün hesabını sorar.
Sayfa 29Kitabı okudu
– Çevrenize bakın. Her şey hareket ediyor, her şey akıyor. Bir ırmağa iki kere girilmez. Güneş bile her gün başka doğar. Hiçbir yerde durgunluk, hiçbir yerde huzur yok. Her yerde mücadele ve savaş var. İnsanları köle yapan da özgür yapan da savaştır. “Ah,” derdi Homeros, “Tanrılar arasında da insanlar arasında da düşmanlık olmasa!” Ama o zaman her şey kaybolurdu. Çünkü her şey savaşla doğar ve yok olur. Dünyada hükmeden savaştır. Biri için ölüm olan, bir başkası için hayattır. Ocakta yanan odunun ölümü, ateşin doğmasıdır.
İnsanları öldüren kader,onları görebilmemiz ve gözlerimizi bu cesetlerle doldurabilmemiz için bizi de sorumlu kılıyor.Korku,alışılagelmiş korku,kaçış değil.İnsan gerçeği kavradığı için utanıyor-işte gerçek önümüzde.Her ceset sen,ben ya da biz olabiliriz.Arada hiç fark yok.Eğer yaşıyorsak,bunu bir başkasının kirletilmiş cesedine borçluyuz.Bu nedenle her savaş bir iç savaştır.Her şehit,yaşayan canlıya benzer ve ondan ölümünün hesabını sorar...
