Kafkasyalılar, tıpkı bir sevgiliye yazar gibi hançerleri için aşk şiirleri yazar, adeta sevgiliyle buluşmaya gider gibi savaşa giderlerdi. Dünyanın en güzel insanları olduğu söylenen bu esmer halk için savaşmak hayatın ta kendisiydi. Hançerleriyle yaşar ve yine hançerleriyle ölürlerdi. Cenk etmek onlar için nefes almak gibiydi. Amentüleri
Gün Doğarken
"Düşmanını her türlü silahla yenebilirdin. Ya içindeki düşman? Ya içindeki ateş? Ya içindeki kargaşa? Ona nasıl karşılık verecektin?"
"İnsanı âlim yapan irfanı, zalim yapansa nefis ve şeytanıydı"
"Yollar karanlık, ışık nerede, bulabilirsem kendimi kendimin içinde"
Fatma Hilal Çinici
@karinakitap
Gün doğarken
Germinal
Herkes Ali Cabbar'ı konuşur ama
Herkes Ali Cabbar'ı konuşurken senin aklında Hz. Sad'ın şehadeti vardır...
Hz. Sad el-Esved'in (ra) teni siyahiydi ve bu yüzden bazı zorluklar yaşıyordu. Bir gün Efendimiz'e (asm) gelir ve aralarında şöyle bir konuşma geçer:
- Ya Resulallah, yüzümün siyahlığı, cennete girmeme mani midir?
-Allah'a yemin ederim ki, sen
Amentüsü savaş nidaları, temel farzı silah başı yapmak olan savaşçılara has bir din.
İlk Türklerin Anadolu'ya getirdiği inanç ve öğreti işte buydu. Ardından birer Gazi derviş ve Göçer olarak Anadolu'yu fethettiler islamlaştırdılar ve yerleşik bir düzen kurdular.
Dünya halen aynıydı. Halen Corafyalara kaos hakimdi. Her yerde savaş her yerde ölüm nidaları, tehditler yas ve ağıtlar yükseliyordu. Insan her şeyi öğreniyordu ama bir tek barış içinde yaşamayı öğrenemiyordu.
Dünya halen aynıydı. Halen coğrafyalara kaos hakimdi. Her yerde savaş, her yerde ölüm nidaları, tehditler, yas ve ağıtlar yükseliyordu. İnsan her şeyi öğreniyordu ama bir tek barış içinde yaşamayı öğrenemiyordu. Gözü dönmüş insanlar öldürdükleri her kişi için birtakım bahaneler öne sürerek kendilerini haklı çıkarmaya çalışıyor ama nihayetinde onları yöneten iktidar sahiplerinin daha fazla enerji ve para istedikleri doğrultusunda piyon olarak kullanılıyordu. İnsan aç gözlü olmasaydı dünya hepimize yeterdi.
Sayfa 12Kitabı okudu
Dünya halen aynıydı. Halen coğrafyalara kaos hakimdi. Her yerde savaş, her yerde ölüm nidaları, tehditler, yas ve ağıtlar yükseliyordu. İnsan her şeyi öğreniyordu ama bir tek barış içinde yaşamayı öğrenemiyordu.
Sayfa 12Kitabı okudu
