“Ünümün ömrümün sınırlarını aşacağına inanmasaydım, gece ve gündüz, şehirde ve savaş alanında bunca zahmete girebilir, katlanabilir miydim sanıyorsun? Zahmetsiz ya da çabasız aylak ve sakin bir yaşama tarzını seçmek çok daha iyi olmaz mıydı? Ama zihnim, bilmiyorum nasıl, neredeyse başı dik, sürekli olarak gelecek kuşaklara bakıyordu, sanki sonunda, bu yaşam sona erdikten sonra, yaşamaya başlayacakmış gibi.”
Parini ya da Ün Üzerine