Merhabalar ! Tavsiye üzerine okuduğum ve beni ciddi anlamda derinden sarsan bir kitap oldu.Klasik savaş konulu romanların aksine savaştan ziyade savaşın arka planını anlatması bakımından değerli bir eser.Geride kalan halkın özellikle kadın, çocuk ve yaşlıların sefalet , açlık , yoksulluk , hastalık gibi kavramların etrafında yaşamlarını daha doğrusu yaşayamamalarını anlatıyor.Karadenizli Temel Reis ve eşi Şakire altı çocuğu ile birlikte romanın merkezinde yer alıyor.Uzun yıllar askerlik yaptıktan sonra tekrar cepheye çağrılan Temel Reis ve oğlu Ali’ nin şehit düşmesiyle birlikte ailenin çektiği sıkıntıların dozu durmadan artarak devam eder. Romanda kimi aileler bedel ödeyip oğullarını askere göndermezken savaşa gidenlerin çoğu şehit düşer yine kimi insanlar küflü ekmek , hasta keçi yerken kimileri de ambarı ağzına kadar dolduracak kadar vicdansızdır.Yazarın Karadenizli olması ve eserin geçtiği dönemde yaşaması yazarın bu anlatılanlara yakından tanık olabileceğini düşündürdü bana.Ayrıca eserin dram türünde olmasına rağmen , acındırmadan bütün doğallığı ile okuyucunun gözleri önüne sermesi kitabı sevmemdeki önemli bir unsurdu.Okuyacak herkese keyifli okumalar dilerim.
