Bir savaş muhabiri olan yazar genel itibariyle savaş alanlarındaki kendi deneyimlerinden yola çıkarak, zaman zamanda daha eski olaylardan da faydalanarak savaşın acımasızlığını, yıkıcı yüzünü ve kirli doğasını gözler önüne seren bir çalışma olarak kaleme alınmış. Daha çok Balkanlar üzerinde durmasına rağmen Irak, Sudan, Filistin, Kosova, El Salvador, Guatemala gibi yerlerde gerçekleşen katliamlara da yer vermiştir. Eserde belki biraz duygusal davranıyorum ama bir durum hiç hoşuma gitmedi. Bu da özellikle 1915 sözde Ermeni soykırımı ile ilgili tek taraflı anlatım benimsenmesiydi. Sanki o zaman meydana gelen bütün olumsuzlukları sadece Türkiye’nin yaptığını gösteriyor olmasıydı. Neredeyse Ermeniler masum gibi gösteriyor. Peki sorarım yazarımıza o kadar savaş alanı gezmesine ve bu tür ortamlarla ilgili gerekli yorumlar yapmasına rağmen neden Azerbaycan’da Ermenistan tarafından gerçekleştirilen Hocalı katliamı ile ilgili tek bir cümle yok? Bu da kafamda soru işareti olarak duruyor açıkcası
Sadako ve Kağıttan Bin Turna Kuşu kitabını okumanızı tavsiye ederim.Savaşın hemen biten bir olay değil olumsuzlukları yıllarca süregelen bir olgu olduğunu çok güzel anlatmış.
Madem japonyadan bahsettik.
Ayrıca 
Bin Damla Gözyaşı kitabını da tavsiye ederim.
