Ben bir budalayım; şayet öyle olmasaydım dünyanın en iyi, en mutlu yaşamını sürdürebilirdim. Bir insanı mutlu edecek böyle güzel şeyler kolay kolay bir araya gelmez.
Ben bir budalayım; şayet öyle olmasaydım dünyanın en iyi, en mutlu yaşamını sürdürebilirdim. Bir insanı mutlu edecek böyle güzel şeyler kolay kolay bir araya gelmez. Ne kadar da doğrudur: Mutluluk sadece yüreğimizde mümkündür!
İçin nasıl rahat ediyor ha ben burda o kadar acı çekerken. Onca eziyete maruz kalırken. Sinirden her gece çaresizce ağlarken... Sen nasıl uyuyabiliyorsun? Sen, telefonun karşısında hıçkırıklardan boğulan sesimi duyarken nasıl sızlamıyor kemiklerin... Şayet sen bunları çekseydin, bir kız olarak, benim sevdiğim kadın olarak, ve ben erkek olsaydım
Ben deliyim, şayet öyle olmasaydım dünyanın en mesut adamı ben olurdum. Bir adamı mesut etmek için böyle elverişli durumlar neden seyrekçe olgunlaşır? Ne kadar doğrudur: Mutluluk ve yıkımımızı hazırlayan yine biziz, kendi yüreğimizdir...