Herkes bu kitabı Kayıp Kız kitabına çok benzetmiş ancak tek ortak noktaları kayıp bir kız ki böyle yüzlerce kitap var.Bence herkes benzetse de 'Kayıp Kız' kadar güzel bir kitap değildi. Kesinlikle Kayıp Kız bu tarz kitapları sevenlerin okuması gereken bir kitap ve filmi de gerçekten çok güzeldi.
İyi Kıza dönersek kitap gayet akıcı ve kolaylıkla okunabilir bir kitap. Olaylar kahramanımız Mia'nın bulunuşundan öncesi ve sonrası olarak anlatılıyor. Kitap Mia'nın annesi, avukatı ve onu kaçıran kişinin azından yazılmış. Kişilerin bölümleri en az fazla 6-7 sayfa sürüyor ve sonra başka birinin iç sesine yada yaşadıklarına geçiyorsunuz. Böyle kitaplar benim için nedense daha çabuk okunuyormuş gibi geliyor. İçinde hep bir bitiş ve başlangıç olduğu için sanırım.
Kitabın içeriği ise baş kahramanımız Mia'nın kayboluşunu konu alıyor. Bu kayboluş esnasında ailesi ve kendi ile ilgili birçok sırrı öğreniyorsunuz. Kitabın ismindeki iyi bence kitaptaki herkesin ne kadar iyi ne kadar kötü olduğuna bir mesaj gönderiyor gibi çünkü Mia'nın yaşadığı şeylerin sorumlusu çevresindeki herkes. Çok ipucu vermemeye çalışarak ancak bu kadar anlatabildim. :)
Kısacası bu kaçırılış olayı ilginizi gerçekten çok çekecek özellikle de sonu. Tahmin etmediğim bir sonla bitti ki bence de böyle bir sonla bitmeseydi kitap gerçekten bomboş bir kitap olabilirdi. Dediğim gibi güzel bir kitap ancak 'Kayıp Kız' ve Öldürmeye Değer Kişiler' gibi çok zekice tasarlanmış kitapları sevenler için biraz sönük kalabilir.
Benim puanlamam
10/8,5
hayattarcinrengi.blogspot.com
5/10 puan verdi
Hayal kırıklığı
İlk 200 sayfa bence sıkıcı ve saçmaydı sonradan heyecanlandım biraz ama yinede sevmedim karakterler arasındaki çekim çok kötüydü malum sahneleri atladım o yüzden hiç çift gibi değillerdi bence . Kurguyu aslında beğendim ama olay orgusu ve yazılış çok alakasızdı . Daha guzel yazılsa 7-8 puan verilebilirdi. Her şey çok basitleştirilmiş. Artemis milenyumdan okuduğum fantastik kitaplar hep böyle. Çok basit bir şekilde yazlıyorlar. Fantastik okuyormuş gibi hissedemiyorum.
"Bu sayfaların pedagojik işkence malzemesi olarak kullanılmaması rica olunur." cümlesiyle başlıyor Roman Gibi. Eser deneme türünde yazılmış. Yazar daha ilk satırlarda okumak fiilinin diğer fillerden farklı olarak emir kipine tahammülü olmadığını belirtiyor. Birine zorla bir şey okutulamaz! İlkokula başlamadan önce masal dinlemeyi seven meraklı kulaklar nasıl oldu da büyüyünce okumaktan nefret ettiler? Sorun gerçekten televizyonda ya da diğer uyarıcılarda mıydı? Pennac bu sorulara cevap verirken gençlerin okumamasını eğitimin iki cephesinden incelemiş. Aile ve okul.Yazara göre kendimize tanıdığımız, gençlere de tanımamız gereken haklar şunlar olmalı: 1)okumama hakkı 2)sayfa atlama hakkı 3) bir kitabı bitirmeme hakkı 4)tekrar okuma hakkı 5)canının istediğini okuma hakkı 6)bovarizm hakkı 7)istediği yerde okuma hakkı 8)çöplenme hakkı 9)yüksek sesle okuma hakkı 10)susma hakkı Yazarın "nerede hata yapıyoruz ve ne yapmalıyız?" üzerine değerlendirmeleri bana çok çarpıcı geldi. Bir edebiyat öğretmeni olarak özellikle ebeveynlerin ve öğretmenlerin okuması gerektiğini düşünüyorum. Kitapla kalın
·
Not rated
Kitabin 1998deki 55. baskisinda sayfa numaralarinda soyle bir duzen var;
17/2
33/3
49/4
65/5
81/6
97/7
113/8
129/9
145/10
161/11
Her 16 sayfada bir devam ediyor. ChatGPT'ye sordugumda bir bolumlendirmenin yani sira yazarin vurguladigi bir sey olabilir diyor. Ayrintilari bilen birisi bizi aydinlatabilir mi??
