"Rastlantısal iyilik, tıpkı rastlantısal kötülük gibi olanaksızdır."
112 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
27 saatte okudu
Hegel günlükleri ile başlattığım Alman idealizmi serimin en enteresan filozoflarından birine geldi sıra Schelling. Şu bir gerçek ki Alman idealizmi saf bir Hristiyanlık duygusu ile sarıp sarmalanmış durumdadır. Özellikle Gottlieb Fichte ve Kant ile birlikte başlayan bu durum 19.yüzyıla kadar devam etmiştir. Schelling diğer arkadaşları gibi bu iki
İnsan Özgürlüğünün Özü Üzerine
İnsan Özgürlüğünün Özü ÜzerineFriedrich Schelling · Ayrıntı Yayınları · 201781 okunma
Reklam
112 syf.
10/10 puan verdi
İnsan Özgürlüğünün Özü Üzerine'ye dair...
Özgürlük koşulsuzluğun içinde varolabilir ancak. Arzu ve iştah tükendiğinde koşullar yeniden anlamlanmakta ve belirlenim olumsuzlamayla eş. İçsel zorunluluk özgürlüğü temsil ediyor ve bu da sevgi'ye bağlı görülüyor. ''İnsanın özü bizzat insanın kendi eylemidir.'' Yani kendi isteğinin , içten doğuşun kaynağı, kendi eylemlerimizin sonucu. ''Ben'' Schelling'e göre bu şekilde tanımlanmakta. Mücadele bittiğinde ölü halde oluyoruz yani. Yaşamak için içsel ve dışsal devinime ihtiyaç duyuyoruz. ''Mutlak birlik var olmak zorunda'' Buradan da anlaşıldığı gibi mutlak bir çizgi, bir sınır söz konusu ve bu sınırın temelinde sevgi var. Kötülük varoluşun basamaklarını oluşturan zeminin basamakları ve var olan, iyilik ile tanımlanmakta. Tüm basamakları çıktığımızda ulaştığımız zirve ise irade. Kötülük varlık olarak görülmüyor yalnız iyilik kendini var eden olarak anlamlandırılıyor çünkü, özümüzdeki itkiyi sağlayan şey esasen iyilik. Dürüstlük dindarlık ile temsil edilmiş. Özsel bilgi tinsel olanda aranıyor. çünkü; tin ve kader eş olarak ele alınmış. Tinin özü özgürlük ve sevgiden geçmekte. Başlangıçlar ilk zeminde ve zemini çizen kötülük (karanlık). Aydınlığa doğru yol almak, hasret çekmekle özdeşleştiriliyor,akla , idrak edemediğimiz iyiye hasret olmak ile. Nietzsche ve Heidegger'in adımlarında etkili olan Schelling tanınmaya değer.
İnsan Özgürlüğünün Özü Üzerine
İnsan Özgürlüğünün Özü ÜzerineFriedrich Schelling · Ayrıntı Yayınları · 201781 okunma
İyilik ve kötülük, farklı taraftan bakıldığında farklı gözüken aynı şeydir; kötülük kendi içinde, yani kendi özdeşliğinin kökeninde değer­lendirildiğinde, iyiliktir; buna karşın iyilik, kendi içinde ayrışma ya da özdeş olmama hali içinde düşünüldüğünde, kötülüktür. Bunun için şu söz tamamen doğrudur: Ken­disinde kötülük yapacak malzeme ya da güç olmayan kişi, iyilik için de hazır değildir, bunun örneğine de günümüz­de sıkça rastlarız. Ahlak anlayışımızın savaştığı tutkula­rın her biri, karşıtı olan erdemlerle aynı kökü paylaşan güçlerdir.
Güvenilir bir düşünceye ulaşmak için Platon'u, Spinoza'yı, Kant'ı, Schelling'i, Hegel'i, Schopen­hauer'i, hayata tinselci bir açıklama getiren herkesi tekrar tek­rar okudu. Bu aydın kafalar aynı engele çarpıyordu. "Bede­nin yaşamı bir kötülük ve bir yalandır. Bu yüzden biz bu be­denin yok oluşunu bir iyilik olarak dilemeliyiz," derdi Sokra­tes. "Dünyadaki her şey -budalalık ve bilgelik, zenginlik ve se­falet, neşe ve keder- çalkantıdan ve boşluktan başka bir şey de­ğildir. İnsan ölecektir ve ondan geriye hiçbir şey kalmayacak­tır," diye sürdürürdü Süleyman Peygamber. "Hayat olmamalıy­dı ve iyi olan tek şey, varoluştan hiçliğe geçiştir," derdi Schopenhauer. "Kaçınılmaz acılara, zayıflığa, yaşlılığa, ölüme doğ­ru gidildiği bilinciyle yaşamak imkansızdır. Hayattan ve her tür hayat olanağından kurtulmak gerekir," diye katkıda bulunu­yordu Buda.
Sayfa 520 - İletişim Yayınları.
_Anlamak, sevmenin başlangıcıdır. _Üzülme, kızma, sadece anla. İnsanlara kahkahalarla gülmek ya da nefret duymak yerine onları anlamak için çaba sarf ettim. _Tutkulardan kurtulup özgürleşmek için, eylemlerimizin gerçek nedenlerini anlamalıyız. Anlamak, onları dönüştürür. _Aklın kılavuzluğunda yaşayan insan başkasının kendisine olan nefretine,
Reklam
Tanrı, kötülük nedeniyle kendini ifşa etmemeyi seçseydi kötülük, sevgi ve iyilik karşısında zafer kazanmış olurdu.
Gün, gecenin içinde saklıdır, gece de gündüzün içinde; ama her zaman biri hüküm sürer. Aynı şekilde iyide kötü yatar, ama gizli ve etkisiz biçimde, iyinin zorunlu temeli olarak. Kötülük de iyilik vardır, çünkü iyilik olmadan hiçbir şey var olamaz ama kötülük onu bastırır.