Merhaba,
Bugün okuyup bitirdiğim eser, Can Yayınları'nın Kısa Klasikler dizisinden Arthur Schopenhauer'dan "Mutlu Olma Sanatı". Okuma planlarımın arasına böyle kısa yapıtlar serpiştirmeyi çok seviyorum, araya bambaşka bir diyardan esinti geliyormuş gibi geliyor.
İnceleme sektesinden bu yazıyı yazıyorum ancak bu kitap hakkında size kitaptaki alıntılarla ışık tutmayı hedefledim bu gece. İşte kitaptan satırlar:
"Dünyaya mutluluk ve zevk beklentisiyle dolu olarak adım atarız ve kader bizi hoyrat bir şekilde yakalayıp hiçbir şeyin bizim olmadığını, her şeyin ona ait olduğunu gösterene kadar bunu gerçekleştirmeye yönelik o aptalca umudu koruruz." (s.11)
"Gerçekte insanların kendi güçlerini kullanmasından ve hissetmesinden başka hiçbir zevk yoktur ve en büyük acı, insanın güce ihtiyaç duyduğunda yokluğunu hissetmesidir." (s. 17)
"İnsan istemeyi aklından geçirmediği malların yokluğunu kesinlikle hissetmez, bunlar olmaksızın da tümüyle memnundur; öte yandan yüz kat daha fazlasına sahip bir başkası, istediği şey onda olmadığı için kendini mutsuz hisseder." (s. 20)
"Zenginlik, deniz suyuna benzer: ne kadar içilirse o kadar susatır." (s. 20)
"Bir işe girişmeden önce enine boyuna düşünmelidir. Fakat o iş olduktan ve sonuç beklenmeye başlandıktan sonra olası tehlikeleri tekrar tekrar düşünerek korkuya kapılmamalıdır. Tersine, kendini artık bu işten tümüyle kurtarmalı, zamanında her şeyi enine boyuna tartmış olduğuna inanıp kendini yatıştırarak düşünme faslını kapatmalıdır. Yine de kötü sonuç alınırsa her şey rastlantıya ve hataya tabi olduğu içindir." (s. 26-27)