bu mavi cimenlige gelene kadar cok uzun bir yol katetmisti ve dusu gozune oyle yakin gorunmus olmaliydi ki onu uzanip eliyle kavrayamamasi soz konusu olamazdi. bu dusun coktan geride kaldigini, o engin belirsizlikte kaldigini bilmiyordu.
gatsby, yesil isiga, yildan yila onumuzden geri cekilen o heyecan verici gelecege inaniyordu. - yarin daha hizli kosacak, kollarimizi daha da otelere uzatacagiz. boylece akintiya karsi kurek cekerek, durmaksizin gecmise dogru surukleniyoruz.