Bazen okuduğu romanda, hikayede yer alan önemsiz bir kişiye takılırdı. Takıldığı kişinin metne girme nedeninin bir tek cümleden ibaret olduğunu görür, herkesin hayatının doğru söylenmiş bir cümleye sığabileceğini düşünürdü.
Bir Ankara gecesinin geç saatlerinde, hayata dair sorular içini kemirirken kitapları karıştırmak, hayatın daha çetrefil, daha cevapsız sorularıyla karşılaşmak demekti.
Acıyı hissetmemizin sebebi, onu tahayyül etmemizdir: İradeni pekiştirerek bu tahayyülü değiştir, ondan kurtul, şikayet etmeyi bırak, acı geçip gidecektir.