Herkesin kötü anıları vardı, bunu biliyordum. Yaşadıkları ya da yaşamak zorunda kaldıkları; yaşayamadıkları belki de yaşayamadığı için oluşturdukları pişmanlıkları.
Birine güvenmek, o kişinin bu güveni hiçbir zaman mahvetmeyeceğine de inanmaktır.
Güvenmediğin insanların sana yaptıklarından ya da yapacaklarından korunabilirsin, ama güvendiğin insanlardan korunamazsın.
Bütün mutsuzkuklarınla, yaşadıklarınla, yaşamak zorunda kaldıklarınla yaşlı bir kadın kadar yorgunsun ama bütün mutluluklarınla, yaşayamadıklarınla, heveslerinle beş yaşındaki bir çocuk kadar da umutlusun.
Kitapta hem sevdiğim, hem de sevmediğim tarafları oldu. İlk önce artılarını yazayım:
Kitapta ana karakterlerle yanaşı yan karakterlere de çok sık yer verilmiş. Hatta benim en sevdiğim karakter yan karakter oldu. Siz kitapta az-az olsada yan karakterlerin hikayelerini de göreceksiniz. Diğer kitaplarda belki daha geniş verilmiştir henüz okumadım diğerlerini bilemiyorum. Kitapta aile bağları, dostluklar o kadar güzel işlenmişki. Arkadaş dediğin ailenden olmasa bile ailenden daha yakın olduğunu hissettirecek şekilde yazılmış. Kitabın bazı sayfalarına hatta sesli güldüm. Bu kitapda hem kederi, hem sevinci aynı anda yaşaya bilirsiniz.
Olumsuz yanları: Kitap fazla uzun. Yani gereksiz uzatılmış gibi geldi bana. 1 kitap 718 sayfa boyunca esas konu değilde sadece ilişkiler işlendi. Kitabın esas mevzusu çok uzatıldı bence. Daha kısa yazıla bilirdi. Zaten puan kırmamın nedeni çok uzun olması.
Genel olarak beğendim mi? Evet. Hem de seve-seve okudum. Kitap sizi içine çekiyor adeta ve o kitaptaki arkadaşlığı, sıcaklığı hissettiriyor. Tavsiye ederim
İntiharı, gideceği başka bir yolu olmadığını düşünenler tercih eder Nadir. Ama dinle, her zaman başka bir yol vardır." Gülümsedi. "O yolları göremeyeceğin kadar karanlıkta mısın? Bir sokak lambasıyla o yolu aydınlatırsın. Görünürde hiç mi yol yok? O yolu kendin çizersin."