BEN DEĞİLDİM
"Ben çok uzaktaydım o zaman,
Gözlerin kavuştu ağlamaya, sebebsiz ağlamaya.
Artık beni düşünmeye başladığından
Bıraktın kendine aşk içinde yaşamaya..
Bunu bilen ben değildim."
Sayfa 70 - YKYKitabı okudu
Varoluşun dayanılmaz hafifliği sebebsiz değil !
.
Yaşadığı yeri terketme arzusundaki insan mutsuz bir insandır.
.
Hayatımız boyunca defalarca kıyısından dönülerek yaşanan durum
...Oysa benim eskiden sık sık gülmek için sebebim olurdu. Şimdiyse sık sık, sebebsiz bir kahkahayla gülüyorum, anlarsınız ya.
Sayfa 131 - YKYKitabı okudu
Bilgelerin öğütleri sebebsiz değildi. Ne de olsa saçlarını Mirza Mihemed'in değirmeninde ağarmış değillerdi. Yas, inleme, medet ve kıyımlar içinde bilge olmuşlardı.
"Beklemek tüm anlamın kendisiydi, bekler ve düşünürdü, boşuna olmazdı, hiçbir şey boşuna olmazdı, boşuna değildi, sebebsiz, yersiz değildi, bekliyordu ve beklediği gelecekti."
Sayfa 14
