Ah ulan, yine rubaiy-i aşk...
Esiyor hafifçe bir bâd-ı meltem...
Dökülüyor yapraktan az şebnem
Bir yanım verem, diğeri merhem
Ey sevgili, ne zaman yanına gelem??
Şebnem ferah’ın “Artık karşımdaki insandan çaba bekliyorum. eskidendi o her şeyi sırtladığım günler. Kimseye çiçek bahçesi vaat etmiyorum artık. İsteyen olursa birlikte ekeriz.” dediği yerdeyim...
